View source for અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/પ્રિયકાન્ત મણિયાર/ફૂલ

{{SetTitle}}
{{Heading|ફૂલ|પ્રિયકાન્ત મણિયાર}}
<poem>
	{{space}}ફૂલનો પવન લોચન મારે વાયો,
	{{space}}આકાશ ભરાય એટલી સુગંધ લાવ્યો.
કોઈ તરુ ના, કોઈ ના ડાળી, કોઈ ના ડાળખી, પાન;
ફૂલનો ફુવાર એટલો ફૂટે જેમ કવિનાં ગાન :
ફૂલનો સૂરજ હૃદયે વાવ્યો, ફૂલનો વળી છાંયડો છાયો.
ફૂલની નદી, ફૂલનું તળાવ, ફૂલનું નાનું ગામ,
ફૂલનો દીવો, ફૂલહિંડોળો, ફૂલમાં ફોર્યા રામ;
કાળને સાગર જાત ડૂબી ત્યાં તરતાં ફૂલથી ફાવ્યો,
	{{space}}ફૂલનો પવન લોચન મારે વાયો.

{{Right|(આ નભ ઝૂક્યું, પૃ. ૭૩)}}
</poem>


{{HeaderNav2
|previous = ગીત એક ગાયું
|next =દિવસે ડૂબું
}}