View source for રાજેન્દ્ર પટેલની કવિતા/એક શાલ

{{SetTitle}}
{{Heading|૩૨. એક શાલ|}}

{{Block center|<poem>
કારણ કે —
આ શાલ કોઈ માન-સન્માનમાં 
મળી નહોતી 
એટલે સાવ ચોખ્ખી છે.

એ કોણે આપી? ક્યારે મળી? 
કશી જ ખબર નથી. 
પરંતુ એટલી ચોક્કસ ખબર છે 
એમાં બાએ થીગડાં મારેલાં.

જ્યારે આખી રાત ઊંઘ આવે નહિ 
ચિંતા અને ઉચાટમાં પડખાં ફેરવતો હોઉં 
ત્યારે એ થીગડાંવાળી શાલ 
જાણે હળવે હળવે મને પંપાળતી હોય છે.

આ જૂનીપુરાણી સુંવાળી શાલ એવી છે 
જે ઉનાળામાં ઠંડક આપે છે 
અને શિયાળામાં હૂંફ આપે છે.

હવે,
આ જીવનની યાત્રાના અંતિમ દિવસે 
મારી ચામડી કરતાં અધિક ચાહી છે તે 
માત્ર આ થીગડાંવાળી શાલ રહે, 
બીજું કંઈ જ નહિ.
હું જ્યારે નિઃશેષ થતો હોઈશ ત્યારે 
આ થીગડાંવાળી શાલના 
એકાદ છેડાને પકડી 
અહીં જ રહીશ, 
કાયમ.
</poem>}}

<br>
{{HeaderNav2
|previous = એક વિમાન
|next = હજુ નહિ
}}