View source for શાંત કોલાહલ/અબોલ હેત

<center>'''અબોલ હેત'''</center>

{{block center|<poem>જલની ઝીણી લ્હેરિયું માંહિ હેરિયે હાલે નાવ :
એકલ દોકલ આપણે કેવલ ઉરને ભીને ભાવ.
:::	આથમણે નભ ઓસર્યો
::::::આખિર કિરણનો કલશોર,
:::તારલે મઢી સુજની શ્યામલ
::::::ઓઢતી રે અંગોર;
અરવ લાગે છોળ, જાણે મન બોલતું ઓરે આવ :
એકલ દોકલ આપણે કેવલ ઉરને ભીને ભાવ.

:::ક્યાંકથી રે કોઈ ઉછળી
::::::ઘેરાં ગહને ડૂબે મીન,
:::આવરતાં અંધારનું ધીમું 
::::::રણકી રહે બીન;
લયમાં એવાં લીન, -હિલોળે ખેલવું ન ભૂલ્યો હાવ,
એકલ દોકલ આપણે કેવલ ઉરને ભીને ભાવ.

:::જેમ રે અજાણ ઊઘડે
::::::કમલ ફૂલનાં દલે દલ,
:::તેમ રે હોડી, હંસની ચાલે
::::::ચાલતી અચંચલ;
ભવની મોંઘી પલ, રે અબોલ હેતનો લીધો લ્હાવ :
એકલ દોકલ આપણે કેવલ ઉરને ભીને ભાવ.</poem>}}

{{HeaderNav2 |previous =કણી |next =વિદાયતરી }}