View source for અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/મનસુખ નારિયા/જેવી મળી આ જિદંગી

{{SetTitle}}

{{Heading|જેવી મળી આ જિદંગી |મનસુખ નારિયા}}

<poem>
::::::જેવી મળી આ જિંદગી, તેવી ગમી હતી,
::::::તો પણ હંમેશાં લાગતું, થોડી કમી હતી.

::::::આધાર એનો ક્યાં હશે, એ જાણતી હશે,
::::::થોડીક ડાળો મૂળ તરફ પણ નમી હતી.

::::::આંખો વડે ઊંડાણથી ઉલેચવા છતાં,
::::::ખારાશ લોહીની કદીયે ક્યાં શમી હતી?

::::::થંભી જવાના આખરે ધબકાર સ્હેજમાં,
::::::શ્વાસોનો બોજ આ હવા ક્યારે ખમી હતી?

::::::ઇચ્છા સવારે સૂર્યની જેમ જ ઊગે સતત,
::::::પણ એ કદી ક્યાં સાંજ થઈને આથમી હતી?

::::::મેં રક્તમાં રાખી હતી એ ઝંખનાઓ પણ,
::::::મારી જ સામે કેટલા દાવો રમી હતી!
</poem>


{{HeaderNav
|previous=[[અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/મુકુલ ચોકસી/વસંતતિલકામાં હસવાનું  | વસંતતિલકામાં હસવાનું ]]  | વસંતતિલકામાં હસવાનું ને મુત્ કારિબમાં રડવાનું, મુત્ + કા  ]]
|next=[[અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/મનસુખ નારિયા/હવે | હવે]]  | હવા ખરીદવી પડે શહેરમાં હવે, લે-વેચ શ્વાસની]]
}}