View source for દલપતરામનાં શ્રેષ્ઠ કાવ્યો/૫૯. માતાની સ્તુતિ વિષે ગરબી

{{SetTitle}}

{{Heading|૫૯. માતાની સ્તુતિ વિષે ગરબી|}}

<poem>
દીધા તેં સુખ દહાડી દહાડી રે, મારા મનમાં છે માડી;
ઘણી ઘણી વિપત ઘટાડી રે, મારા મનમાં છે માડી. ટેક

{{space}}બાળપણે હું હતો બહુ નિર્બળ,
{{space}}પણ તેં પીડા ન પામડી રે;

{{space}}પૃથ્વી ઉપર મેં તો પગ ન મંડાતો,
{{space}}પ્રીતે તું ફરતી ઉપાડી રે;

{{space}}હાલરડાં ગાતી હેતે હિંચોળી,
{{space}}પારણા માંહી પોઢાડી રે;

{{space}}ભીનેથી કોરે સંભાળીને કરતી,
{{space}}આછા ઓછાડ ઓડી રે;

{{space}}ભૂખ્યો થયો ત્યારે ભર નિદરાથી,
{{space}}ઊંઘે ભરેલી ઉઠાડી રે;

{{space}}દુખિયો દેખીને થતી દુખી દિલમાં;
{{space}}પાંપણથી આંસુ પાડીરે,

{{space}}જોઈતું તે હું કહી શકતો ન જીભે,
{{space}}ચેતીતી ચિત પહોંચાડીરે;

{{space}}મારા સારું પીધાં તેં ઘસી મૂળિયાં,
{{space}}ખાટાં કે કડવાં ઉખાડિરે;

{{space}}દિવસમાં ઘડીએ ન જંપવા દેતો,
{{space}}એવો હતો હું અનાડીરે;

{{space}}ખાતા પીતાં કે ખરા સુખ દુઃખમાં,
{{space}}વિવિધ વાતે વિતાડીરે;

{{space}}ચાર ઘડી એવી ચાકરીનો ગુણ,
{{space}}મનથી શકું ન મટાડીરે;

{{space}}દલપતરામ કહે દાસ થઈને,
{{space}}આપીશ બદલો અગાડીરે;
</poem>

<br>
{{HeaderNav2
|previous = 
|next = 
}}