View source for અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/`આદિલ' મન્સૂરી/મળે ન મળે (નદીની રેતમાં)

{{SetTitle}}

{{Heading|મળે ન મળે (નદીની રેતમાં)|`આદિલ' મન્સૂરી}}

<poem>
:::::::::::નદીની રેતમાં રમતું નગર મળે ન મળે,
:::::::::::ફરી આ દૃશ્ય સ્મૃતિપટ ઉપર મળે ન મળે.
:::::::::::ભરી લો શ્વાસમાં એની સુગંધનો દરિયો,
:::::::::::પછી આ માટીની ભીની અસર મળે ન મળે.
:::::::::::પરિચિતોને ધરાઈને જોઈ લેવા દો,
:::::::::::આ હસતા ચ્હેરા, આ મીઠી નજર મળે ન મળે.
:::::::::::ભરી લો આંખમાં રસ્તાઓ, બારીઓ, ભીંતો,
:::::::::::પછી આ શહેર, આ ગલીઓ, આ ઘર મળે ન મળે.
:::::::::::રડી લો આજ સંબંધોને વીંટળાઈ અહીં,
:::::::::::પછી કોઈને કોઈની કબર મળે ન મળે.
:::::::::::વળા'વા આવ્યા છે એ ચ્હેરા ફરશે આંખોમાં,
:::::::::::ભલે સફરમાં કોઈ હમસફર મળે ન મળે.
:::::::::::વતનની ધૂળથી માથું ભરી લઉં `આદિલ',
:::::::::::અરે આ ધૂળ પછી ઉમ્રભર મળે ન મળે.
</poem>


{{HeaderNav
|previous=[[ અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/`આદિલ' મન્સૂરી/યાદનાં પગલાં | યાદનાં પગલાં]]  | દિલમાં કોઈની યાદનાં પગલાં રહી ગયાં,]]
|next=[[ અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/ચન્દ્રકાન્ત ટોપીવાળા/અલંગ (જહાજવાડો) | અલંગ (જહાજવાડો)]]  | જહાજો ક્યાં ક્યાંથી જરઠ ઘરડાં જીર્ણ આવી ઊભેલાં   ]]
}}