View source for અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/કૃષ્ણ દવે/કૃષ્ણ — ૧૯૯૨

{{SetTitle}}

{{Heading|કૃષ્ણ — ૧૯૯૨ | કૃષ્ણ દવે}}

<poem>
::ગોકુળના કૃષ્ણને તો વાંસળીના સૂર, વળી યમુનાનાં પૂર,
::::			અને ઉપરથી ગોપીઓ ને રાધા…
::::			અહીં મારે તો જીવવાના વાંધા…

આંખોની પથરાળી ધરતીમાં વૃન્દાવન, ગોવર્ધન, ગોકુળ ક્યાં વાવીએ?
ભાંભરડા દેતી આ ભૂખી ઇચ્છાઓનાં ધણનાં ધણ ક્યાં જઈ ચરાવીએ?
::	આખાયે વલોવાતાં એક એક દ્હાડાને માગી માગીને મેં ખાધા
:::		અહીં મારે તો જીવવાના વાંધા…

પૂરેલાં ચીર એમાં માર્યો શું મીર? એનું કારણ એ રાજાની રાણી
નજરે ના કેમ ચડી આછેરા જીવતરની માંડેલી આમ ખેંચતાણી
::	ખેંચાતાં ખેંચાતાં ટાંકા તૂટે ને વળી દોરા ખૂટે
:::		ને તોય કરવાના રોજ રોજ સાંધા?
::::			અહીં મારે તો જીવવાના વાંધા…

ગોકુળનો શ્વાસ લઈ, મથુરાની હાશ લઈ દરિયામાં જાત તેં બચાવી
મેં તો આ પ્હાનીના હણહણતા અશ્વોને ખીલ્લાની વારતા પચાવી

::	ભાગી ભાગીને હુંય ભાગું કદાચ તોય રસ્તાને પગલાંની બાધા
:::		અહીં મારે તો જીવવાના વાંધા…
</poem>


{{HeaderNav2
|previous =આ સઘળાં ફૂલોને	
|next =મારી સાથે આવો
}}