View source for અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/ગોવર્ધનરામ મા. ત્રિપાઠી/પક્ષહીનનો દેશ

{{SetTitle}}
{{Heading|પક્ષહીનનો દેશ| ગોવર્ધનરામ મા. ત્રિપાઠી}}
<poem>
અવનિ પરથી નભ ચડ્યું વારિ પડે જ પાછું ત્યાં ને ત્યાં:
ટૂંકું કર્મ ટૂંકું રહેવાને સરજેલું આ ધરતીમાં. ૧<br>
નભ વચ્ચોવચ્ચ રંગીન થાતાં ગરુડરાજની પાંખ થકી,
સુભગ ઘડીક એ બન્યું; નવાઈ ન, એ દશા જો ના જ ટકી. ૨<br>
પણ ઊંચા નભના સંચારી પક્ષીરાજ, તું આવ્યો આ,
ધરતી પર ત્યાંથી ઊડ પાછો, પક્ષહીનનો દેશ જ આ. ૩<br>
ફફડાવી પાંખો સોનેરી, રચ રસયંત્ર તું રસધરમાં!
વિશાળ વ્યોમ માપી લે, ને ન્હા સૂર્યકિરણના સરવરમાં! ૪<br>
ગિરિશિખરે, ઘનમાં ને નભમાં ઊંચો તું ઊડશે જ્યારે,
સૂર્યબિંબથી સળગી ઉતરતા કર અંબાર વિશે જ્યારે. ૫<br>
સુવર્ણપક્ષની જશે ભભક, તે સમય તુજ કીર્તિને,
જોઈ જોઈ પૃથ્વી પરથી પૂજીશું – ઉરમર્મથી અનુમોદીને. ૬<br>
નહીં ઉડાયે પોતાથી – પણ પ્રિયની વિમાનગતિ જોઈ,
રાચવું એટલું રહ્યું ભાગ્ય તે રાખ! નીકર રહીશું રોઈ. ૭

</poem>


{{HeaderNav
|previous=[[અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/બહેરામજી મલબારી/ગુજરાતનું ભાવી ગૌરવ | ગુજરાતનું ભાવી ગૌરવ]]  | સુણ, ગરવી ગુજરાત! વાત કંઈ કહું હું કાનમાં ]]
|next = [[અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/ગોવર્ધનરામ મા. ત્રિપાઠી/સરસ્વતીચંદ્રનો સંન્યાસ | સરસ્વતીચંદ્રનો સંન્યાસ]]  | દીઠાં છોડી પિતા-માતા; તજી વહાલી ગુણી દારા]]
}}