View source for અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/દામોદર ખુ. બોટાદકર/આણાં

{{SetTitle}}
{{Heading|આણાં|દામોદર ખુ. બોટાદકર}}
<poem>
{{Center|'''(હો રંગરસિયા! ક્યાં રમી આવ્યા રાસ જો — એ ઢાળ)'''}}
આવી આવી વગડા વીંધી વેલ્ય જો,
	{{space}}ઘૂઘરીએ ઘમઘમતા આવ્યા ઘોડલા;
આજ ફળી અંતરની એકલ આશ જો,
	{{space}}મીઠલડી માવડીએ આણાં મોકલ્યાં.<br>
મેં જાણ્યું જે ભૂલી મુજને માત જો,
	{{space}}બાપુને અંતરથી છૂટી બેટડી;
ભાભલડીના ઉરનો ભાળી ભાવ જો,
	{{space}}બન્ધવડે વિસારી એની બ્હેનડી.<br>
શેરડીએ વીરાનો શીળો સાદ જો,
	{{space}}શીળા એને ઉર શોભે સંદેશડા;
મીઠાં મીઠાં મહિયર કેરાં માન જો,
	{{space}}મહિયરના મારગડા મનને મીઠડા.<br>
સાસુજી! આપો ને અમને શીખ જો,
	{{space}}ભાવભર્યાં એ ભાંડરડાંને ભેટવા;
જોશું જોશું વ્હાલેરી વનવાટ જો,
	{{space}}જોશું રે! મહિયરનાં જૂનાં ઝાડવાં.<br>
જોશું જોશું દાદાનો દરબાર જો,
	{{space}}કાળજડે રમતા એ ગઢના કાંગરા;
વીરાજીના રઢિયાળા રણવાસ જો,
	{{space}}ખેલણમાં ખૂંદેલાં એનાં આંગણાં.<br>
મીઠો વરસે માવલડીનો મેહ જો,
	{{space}}ન્હાશું એના ઝરમર ઝરતા નીરમાં;
ત્યજશું ઊંડો અંતરનો પરિતાપ જો,
	{{space}}શીતળતાની ભરશું હેલ શરીરમાં.<br>
સામો મળશે સાહેલીનો સાથ જો,
	{{space}}આંખલડીનાં આંસુ આદર આપતાં;
વાતલડીનો વધતો વેગ વિશાળ જો,
	{{space}}મીઠા કૈંક મનોરથ મનમાં મ્હાલતા.<br>
વસમી લાગે ભવની લાંબી વાટ જો,
	{{space}}મહિયરને મારગડે શીળી છાંયડી;
પળ પળ પીવાં કૈંક જગતનાં ઝેર જો,
	{{space}}માડીના કરમાંય સજીવન સોગઠી.<br>
{{Right|(રાસતરંગિણી, ચોથી આ. ૧૯૨૮, પૃ. ૫૧-૫૩)}}
</poem>


{{HeaderNav
|previous=[[અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/બળવંતરાય ક. ઠાકોર /રેવા | રેવા]]  | રેવા, ત્હારી ક્ય કરિ કહૂં કેટલી ઓથ મ્હારે,. ]]
|next = [[અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/દામોદર ખુ. બોટાદકર/જનની | જનની]]  | મીઠાં મધુ ને મીઠા મેહુલા રે લોલ,]]
}}