View source for અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/પુરુષોત્તમ મિસ્ત્રી/તપ્ત અને આ તરસી

{{SetTitle}}

{{Heading|તપ્ત અને આ તરસી | પુરુષોત્તમ મિસ્ત્રી}}

<poem>
:::તપ્ત અને આ તરસી
હૃદયધરાને નાથ! હવે હે જાવ જરીક તો પરશી…

:::	દગ્ધ શિશિરના કરા
પાનખર કેરું કેવલ રુક્ષ વૃક્ષ કે ગ્રીષ્મતણી આ ધરા;
મેઘ સઘન થૈ આવો એને રોમ રોમ ર્‌હો વરસી…

:::	અવ આ હૈયાભૂમિ
ઝંખે અહરહ થઈ આકુલ; દિયો રે તવ દર્શન તવ ચૂમી;
આ અપરૂપ કુબ્જાને યે હે સુંદર! લ્યો ઉર સરસી…
</poem>


{{HeaderNav
|previous=[[અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/‘નઝર’ તુરાવા/— (પછી શોધ્યો નહિ જડશે...) | — (પછી શોધ્યો નહિ જડશે...)]]  | પછી શોધ્યો નહિ જડશે કોઈ માનવ આ દુનિયામાં]]
|next=[[અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/‘બદરી’ કાચવાળા/સંતાઈ રહેશે ક્યાં સુધી? | સંતાઈ રહેશે ક્યાં સુધી?]]  | સંતાઈ રહેશે ક્યાં સુધી તું હવે તારા વાસમાં? ]]
}}