View source for અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/વિનોદ જોશી/સખી! મારો સાયબો...

{{SetTitle}}

{{Heading|સખી! મારો સાયબો...| વિનોદ જોશી}}

<poem>
સખી! મારો સાયબો સૂતો ફળિયે ઢાળી ઢોલિયો
::	હું તો મેડીએ ફાનસ ઓલવી ખાલી પડખે પોઢી જાઉં.

એક તો માઝમ રાતની રજાઈ
::	ધબકારે ધબકારે મારા પંડ્યથી સરી જાય,
એકલી ભાળી પાતળો પવન
::	પોયણાથી પંપાળતાં ઝીણો સાથિયો કરી જાય;

સખી! મારો સાયબો સૂનો એટલો કોના જેટલો
::	હું તો એટલું પૂછી પગમાં ઝાંઝર પ્હેરવા દોડી જાઉં.

એમ તો સરોવરમાં બોળી ચાંચ
::	ને પછી પરબારો કોઈ મોરલો ઊડી જાય,
આમ તો પછી ઝૂરતો કાંઠો
::	એક પછી એક કાંકરી ઝીલી ઝરતો બૂડી જાય;

સખી! મારો સાયબો લાવ્યો અમથો કેવો કમખો
::	હું તો ટહુકા ઉપર મોરપીંછાની ઓઢણી ઓઢા જાઉં.
</poem>


{{HeaderNav2
|previous =કૂંચી આપો, બાઈજી!
|next =	ને સાહ્યબો આવ્યો નંઈ!
}}