View source for દલપતરામનાં શ્રેષ્ઠ કાવ્યો/૭૧. રામ તથા લક્ષ્મણ વનમાં જતાં સીતાને રામે કહેલું

{{SetTitle}}

{{Heading|૭૧. રામ તથા લક્ષ્મણ વનમાં જતાં સીતાને રામે કહેલું|}}


<poem>
રામ લક્ષ્મણ વનમાં સીધાવતાં, સતી સીતાને આવતાં સાથ;
કહે રઘુનાથ, પધારો પીયર ભણી.
નહીં તો અહીં રહો સાસરાના રાજમાં,
હેતે હળી મળી સાસુ સંગાત; નહીં તો જોડી હાથ {{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}		પધારો.

અમે વસ્તીમાં નહીં વસીએ વનિતા, અમે કરશું જઈ વનવાસ,
તમો પામો ત્રાસ;{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}					પધારો.
સાથે રથ કે ઘોડું નહીં રાખીએ, નહીં રાખીએ દાસી કે દાસ;
કોઈ અમ પાસ.{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}		            પધારો.

તમે કોશનો પંથ કીધો નથી, ચરણે ચાલવાથી પામો થાક;
લીટી ખેંચો નાક;{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}		           પધારો.

અમે વનફળ ખાઈ ખુશીમાં રહેશું, કોઈ દિવસે તો કેવળ શાક;
વિના લૂણ પાક.{{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}					પધારો.

વનમાં નથી મંદિર નથી માળીયાં, નથી પોઢવા કાજ પલંગ;
રંગિત નવ રંગ;{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}					પધારો.

કરશું ઘાસ કે પાનની ઝુંપડી, સુવા સાથરો તે ખુંચે અંગ;
એમાં શો ઉમંગ{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}					પધારો.

વનમાં હીરનાં ચીર તો નહીં મળે વનમાં નહીં મળે ફરતાં ફૂલેલ
કે તેલ ધુપેલ;{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}					પધારો.

વનમાં નહિ મળે શાણી સાહેલીઓ, કરશો કો સંગે ખાંતથી ખેલ;
ઉમંગ ભરેલ.{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}						પધારો.

ઉષ્ણકાળે વાશે ઉના વાયરા, એવું દેખીને થાશો ઉદાસ;
જ્યારે જેઠ માસ;{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}					પધારો.

વરસે મેઘ ને ઝબકશે વીજળી, તેવે ટાણે તો તરુ તળે વાસ;
નહીં છત્ર પાસ.{{Space}}{{Space}}{{Space}}					પધારો.

વનમાં ઘાતકી રહે છે રાક્ષસ ઘણા, ચારે તરફ ફરે બહુ ચોર;
જેનું ઘણું જોર;	{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}				પધારો.

વનમાં વાઘ વરૂ ને વાંદર જેવાં, ઘણાં વિચરે જનાવર ઘોર;
બચે નહીં ઢોર.	{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}			પધારો.

મોટા પર્વત દેખીને માનની, તમે નજરે જોયા નહિ જાય;
દીઠે ખાવા ધાય;{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}					પધારો.

તેમ રાજકન્યા કાયા કોમળી, વનવાસનાં દુઃખ ન વેઠાય;
કાયા કરમાય.{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}					પધારો.

ઘરમાં અંધારું દેખી ડરો ઘણાં, નથી નિસર્યાં કદી ઘરબાર;
છો નાજુક નાર;{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}					પધારો.

તમે છોટી ઉંમર વર્ષ સોળનાં, નથી સંકટ વેઠ્યાં લગાર;
તમે કોઈ વાર.{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}					પધારો.

પરણી આવીને પીયર ગયાં નથી, તમને મળવાને ઇચ્છે છે માય;
ચોંપે ચિત થાય;{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}					પધારો.

રાજા જનકજી તમને ઝંખે ઘણું, તેના સંદેશા આવે સદાય;
તેડાં પાછાં જાય.{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}					પધારો.

ભાત ભાતનાં ભોજન ભાવતાં, તમને મોકલશે મહીપાળ;
પુરાવીને થાળ;{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}					પધારો.

અમે અવધે ફરી જ્યારે આવશું, લેશું પ્રેમે તમારી સંભાળ;
ત્યારે તતકાળ.{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}					પધારો.

રૂડી મિથિલાપુરી મનમાનતી, તેમાં પામશો પરમ વિરામ;
છે બાપનું ગામ.{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}					પધારો.

ગોરી તમને ગમે તેમ હું કરું, એમ દલપતરામનો શ્યામ;
કહે રાજારામ.{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}{{Space}}					પધારો.
</poem>

<br>
{{HeaderNav2
|previous = ૭૦. ડુંગર દૂરથી રળિયામણા
|next = ૭૨. પછી સીતાજી બોલ્યાં તેનું ધોળ
}}