View source for દલપત પઢિયારની કવિતા/ચાલ્યા કરે, કૈંનું કૈં!

{{SetTitle}}
<center><big><big>'''ચાલ્યા કરે, કૈંનું કૈં!'''</big></big></center>

<poem>
મન તારે મુંઝાવું નૈં!
જિંદગી છે, આમતેમ ચાલ્યા કરે કૈંનું કૈં!
ઘરમાં દાઝેલી વનમાં જ્યાં ગઈ
ત્યાં વનમાં પણ લાગેલી લા’ય;
જઈ જઈને કેટલે આઘે જવું?
પડછાયા પાછા ના જાય;
          કહે છે કે અજવાળું સાથે આવે,
          બાકી બધું અહીંનું અ!
ઘેર જાય ઑફિસ ને ઘેર જાય નોંકરું,
બળદની ડોકેથી ઊતરે ના જોતરું,
સૂંઘે છે કોણ અહીં સાહેબ કે સિક્કાને?
ચલણ તો ચોખાનું, બાકી બધું ફોતરું;
          સોનાની હોય તોય જાળ અંતે જાળ છે,
          માછલીએ મરવાનું મૈં!

નાટક છે : જોયા કર!
સળંગ જેવું લાગે તોયે
એમ જ ઊભી ભજવણી છે, જોયા કર!
અંકો, પાત્રો, દૃશ્યો, ડંકા, વેશ
બધી બજવણી છે, જોયા કર!
ખેલવું જો હોય ખરું, તો ભરાવી દે ખીંટીએ :
ભાલો, બખ્તર, ઢાલ, ધારણા બધું;
          ખોળ હોય ખુલ્લી કે વાળેલી,
          તારે ક્યાં ના’વા નિચોવાનું કૈં!

શરીર છે : તાવતરિયો, શરદીખાંસી, સાંજુમાંદું થાય;
નોરતામાં નાયધુવે, પહેરેઓઢે, નાચેકૂદે, ગાય!
વડલા જેવું વસે છતાંયે વહેલું મોડું જાય;
આવડે તો ઊંઘી જા,
          નાભિથી નાસિકા જેટલી નદી,
          દન્ન ગયો ડૂબી ને રાત પડી ગૈ!
</poem>
<br>
{{HeaderNav2
|previous = હું બાહર ભીતર જોતી!
|next = નક્કામો આ ફેરો!
}}