View source for રવીન્દ્રપર્વ/૧૩૬. ઘરેતે ભ્રમર એલ ગુન્ગુનિયે

{{SetTitle}}
{{Heading|૧૩૬. ઘરેતે ભ્રમર એલ ગુન્ગુનિયે| }}

{{Poem2Open}}
ઘરમાં ભ્રમર ગુનગુન કરતો આવ્યો. મને એ કોની વાત સંભળાવી જાય છે? પ્રકાશમાં કયા આકાશમાં માધવી વનમાં જાગી ઊઠી એ ફૂલને જગાડવાના ખબર લઈને આવ્યો છે. આખો દિવસ એ જ વાત મને એ સંભળાવી જાય છે. ઘરમાં શી રીતે રહું? મન અસ્વસ્થ થઈ જાય છે! દિવસ ગણતાં ગણતાં સમય કેમ વીતશે? એ શી માયાનો સ્પર્શ કરાવી જાય છે! એણે બધાં કામકાજ ભુલાવી દીધાં છે. ગીતના સૂરની જાળ વણવામાં વેળા વીતી જાય છે. મને એ કોની વાત સંભળાવી જાય છે? 
{{Right|(ગીત-પંચશતી)}}
{{Poem2Close}}



{{HeaderNav2
|previous = ૧૩૫. ગ્રામછાડા ઓઇ રાંગા માટિર
|next = ૧૩૭. ચક્ષે આમાર તૃષ્ણા
}}