View source for અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/ભાનુભાઈ વ્યાસ ‘સ્વપ્નસ્થ’ /દુઃખની ધરતીના અમે છોડવા

{{SetTitle}}

{{Heading|દુઃખની ધરતીના અમે છોડવા| ભાનુભાઈ વ્યાસ ‘સ્વપ્નસ્થ’}}
<poem>
દુઃખની ધરતીના અમે છોડવા,
	{{space}}સુખ કાજ તાકીએ અંકાશ;
પવન લહરે લાગીએ ડોલવા,
	{{space}}સુખના કેવા આભાસ? — દુઃખની.

લીલાં લીલાં અમારાં પાંદડાં
	{{space}}જોઈને મરકીએ મન માંહ્ય,
ઝૂમીએ ધરીને માથે ફૂલડાં,
	{{space}}સપનાં કે સુરભિ સદાય! — દુઃખની.

ધરતી છોડીને કોણ કદી ક્યાં ગયાં
	{{space}}ઉપર ઊંચે આકાશ?
સુખ તે સદાનાં કોને સાંપડ્યાં?
	{{space}}આ તે કેવા વિશ્વાસ? — દુઃખની.

એવા વિશ્વાસ સરજે માનવી
	{{space}}જેનાં મૂલ ન થાય,
દુઃખની ધરતીથી જગાડે જે નવી
	{{space}}જિન્દગી, ધન્ય એને ભાઈ! — દુઃખની.

{{Right|(ચિરવિરહ, પૃ. ૩૫)}}
</poem>


{{HeaderNav2
|previous = ઝંખે છે ભોમ (મેહુલા)
|next =વાંભ
}}