અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/સાહિલ પરમાર /શહેરમાં

શહેરમાં

સાહિલ પરમાર

રહ્યાં ફરતાં તૃપ્તિની આશ લઈ અમે ઝાંઝવાંના શહેરમાં
મળ્યાં જોવા ધૂંધળાં દૃશ્ય સેંકડો નેજવાના શહેરમાં.

ન નમન ફળ્યાં – ન પૂજા ફળી – ન ફળી નમાજ કે બંદગી
ને સુખડી જેવો જનમ વીતી ગયો ટીલવાના શહેરમાં.

હજી ઝાંખોપાંખોય અંશ ક્યાં મળ્યો છે સફળતાનો કોઈને?
કૂવો શોધવામાં જ વ્યસ્ત છે બધાં રાંઢવાના શહેરમાં.

હતું પાન તુલસીનું છાબડામાં છતાંય ઊંચું ગયું નહીં,
મળ્યાં માણસો કાં વજન વિહોણાં જ ગાજવાના શહેરમાં.

નથી પારખી શક્યાં જે ખુશી લઈ આવતી ખુશીનાં શુકન
અને માંગલિકનો અરથ પૂછ્યા કરે શ્રી-સવાના શહેરમાં.

કરે છે એ વાતે અમારો પીછો યા કમનસીબીનાં લશ્કરો,
નથી અમને સાગરના સગડ મળ્યા ખારવાના શહેરમાં.
શબ્દસૃષ્ટિ, ઑગસ્ટ ૨૦૧૪