અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/નિર્મિશ ઠાકર /તે... નિર્મિશ ઠાકર !

તે... નિર્મિશ ઠાકર !

નિર્મિશ ઠાકર

અમથો જૈ જે આભ ચડ્યો તે નિર્મિશ ઠાકર!
પળમાં જૈ પાતાળ પડ્યો તે નિર્મિશ ઠાકર!

ધરતી ને આકાશ અરે ક્ષણમાં ધમરોળી —
ઘરમાં જૈ બેફામ રડ્યો તે નિર્મિશ ઠાકર!

સમણાંની સંગાથ થયેલો આઘો પાછો —
રઘવાયો એ ના જ જડ્યો તે નિર્મિશ ઠાકર!

શર તાણી તૈયાર ખડો લ્યો, શબ્દો કેરાં —
લખતાં લમણાફાડ લડ્યો તે નિર્મિશ ઠાકર!

છટક્યો છંદોમાંય અહો અટક્યો અર્થોમાં!
લયમાં અનરાધાર નડ્યો તે નિર્મિશ ઠાકર!

‘અડકું’ બોલી ખાસ ગયો અંતરને દ્વારે —
બધવાયો, જૈ ના જ અડ્યો તે નિર્મિશ ઠાકર!

ઘડતાં જેને હાય, પ્રભુયે ખાય બગાસાં!
ભ્રમણા લૈ બે-ચાર ઘડ્યો તે નિર્મિશ ઠાકર!

અમથો જૈ જે આભ ચડ્યો તે નિર્મિશ ઠાકર!
પળમાં જૈ પાતાળ પડ્યો તે નિર્મિશ ઠાકર!
(એ જ લિખિતંગ, ૧૯૯૦, પૃ. ૨)