મધ્યકાલીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા /અખેગીતા પદ ૪

પદ ૪

અખાજી

(રાગ કાનડો)
અકલ કલા ખેલે નર જ્ઞાની,
જેસે હિ નાવ હરેફરે દહું દિશા, ધ્રુવતારે પર રહેત નિશાની,
અકલ૦ ૧
ચલન હલન અવની પર વાકો, મનકી સૂરત આકાશ ખેલાની;
તત્ત્વસમાસ ભયો હે સતંતર, જેસે હેમ હોત હૈ પાની.
અકલ૦ ૨
છૂટી આદ્ય અંત નહીં પાયો, જાઈ ન શકે જાંહાં મનબાની;
તા ઘર સ્થિત્ય ભઈ હે જીવકી, કહી ન જાયે એ અકથ કહાની.
અકલ૦ ૩
અજબ ખેલ અદ્ભુત અનોપમ, જાકું હે પહેચાન પુરાની;
ગગન ગેબ ભયા ને બોલે, એહી અખા જાને કો જ્ઞાની.
અકલ૦ ૪