કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – નિરંજન ભગત/૩૬. પાત્રો: Difference between revisions

no edit summary
(Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૩૬. પાત્રો| નિરંજન ભગત}} <poem> કવિ : … બસ ચૂપ ર્‌હો, નહીં તો અહીં...")
 
No edit summary
 
(21 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 14: Line 14:
એ હાથ પણ લાગી જશે
એ હાથ પણ લાગી જશે
ને જો અગર ર્‌હેશો નહીં તો સ્વપ્ન જેવું સ્વપ્ન પણ
ને જો અગર ર્‌હેશો નહીં તો સ્વપ્ન જેવું સ્વપ્ન પણ
              ભાંગી જશે?
:::::::::::ભાંગી જશે?


ફેરિયો :
ફેરિયો :
જોકે મને સૌ ફેરિયો ક્‌હે છે છતાં ફરતો નથી,
જોકે મને સૌ ફેરિયો ક્‌હે છે છતાં ફરતો નથી,
પણ એમ તો મારું નસીબે ક્યાં ફરે છે?
પણ એમ તો મારું નસીબે ક્યાં ફરે છે?
Line 29: Line 30:
મારે એક એની પ્રીત,
મારે એક એની પ્રીત,
ને તોપણ અજાણી આજ લાગે, આજ પ્હેલાં
ને તોપણ અજાણી આજ લાગે, આજ પ્હેલાં
      માત્ર જાણે સ્વપ્નમાં દીઠી;
::::::::માત્ર જાણે સ્વપ્નમાં દીઠી;
હજુ ગઈ કાલ સુધી જે અદેખી, એ હવે આડું
હજુ ગઈ કાલ સુધી જે અદેખી, એ હવે આડું
જુએ, જાણે થતું એને અહીંથી ચાલવા માંડું;
જુએ, જાણે થતું એને અહીંથી ચાલવા માંડું;
Line 38: Line 39:


આંધળો :
આંધળો :
કે શું હજુ હું ગર્ભમાંથી નીકળ્યો ના બ્હાર
કે શું હજુ હું ગર્ભમાંથી નીકળ્યો ના બ્હાર
તે મારા જનમને કેટલી છે વાર?
તે મારા જનમને કેટલી છે વાર?
Line 45: Line 47:
જેથી અચાનક આમ મારું તેજ બસ ખોવાઈ ગયું,
જેથી અચાનક આમ મારું તેજ બસ ખોવાઈ ગયું,
મેં આ જગતની કેટલી કીર્તિ સુણી'તી સ્વર્ગમાં તે
મેં આ જગતની કેટલી કીર્તિ સુણી'તી સ્વર્ગમાં તે
આવવાની લાયમાં ને લાયમાં
::::::::આવવાની લાયમાં ને લાયમાં
હું કીકીઓ ભૂલી ગયો ત્યાં કલ્પદ્રુમની છાંયમાં!
હું કીકીઓ ભૂલી ગયો ત્યાં કલ્પદ્રુમની છાંયમાં!
ત્યારે જગતનું રૂપ જોવાનું મને કેવું હતું સપનું!
ત્યારે જગતનું રૂપ જોવાનું મને કેવું હતું સપનું!
Line 97: Line 99:
મઢેલી કો છબી જેવી કુંવારી કન્યકા નિત્યે;
મઢેલી કો છબી જેવી કુંવારી કન્યકા નિત્યે;
અમારી જાત જીવે છે, પ્રભુની મ્હેરબાનીથી
અમારી જાત જીવે છે, પ્રભુની મ્હેરબાનીથી
સદા જીવશે જ ધરતી પર,
::::::: સદા જીવશે જ ધરતી પર,
નજર સૌ નાંખશે ને ત્યાં લગી તો રોજ `ફરતી' પર?
નજર સૌ નાંખશે ને ત્યાં લગી તો રોજ `ફરતી' પર?
પતિયો :
પતિયો :
પણે સૌ લોકની નાજુક પાની એંઠને ઓળંગતી, અડતી નથી;
પણે સૌ લોકની નાજુક પાની એંઠને ઓળંગતી, અડતી નથી;
ને એમ એ સૌની નજર મારી પરે પડતી નથી.
ને એમ એ સૌની નજર મારી પરે પડતી નથી.
Line 118: Line 122:
કોહી ગયું છે પોત કાયાનું છતાં
કોહી ગયું છે પોત કાયાનું છતાં
મજબૂત એ બખિયા વડે સીવી રહ્યો.
મજબૂત એ બખિયા વડે સીવી રહ્યો.
સ્વગતોક્તિ :
સ્વગતોક્તિ :
મૅરિન સ્ટ્રીટ, પડખેથી આંધળો પસાર થાય છે, એને જોઈને    ફેરિયો :
મૅરિન સ્ટ્રીટ, પડખેથી આંધળો પસાર થાય છે, એને જોઈને    ફેરિયો :
આ આંધળો છે તે છતાં
ફરતો ફરે છે બેપતા!
::આ આંધળો છે તે છતાં
ગિરગામ રોડ, પડખેથી ભિખારી પસાર થાય છે, એને સાંભળીને આંધળો :
::ફરતો ફરે છે બેપતા!
આ કોણ છે? જેની નજર તોફાન મચવે,
 
ને હથેલીમાં રૂપાળું આ જગત નચવે!
ગિરગામ રોડ, પડખેથી ભિખારી પસાર થાય છે, એને સાંભળીને આંધળો :
કોલાબા, પડખેથી વેશ્યા પસાર થાય છે, એને જોઈને ભિખારી :
::આ કોણ છે? જેની નજર તોફાન મચવે,
અરે, આ દેહ પર છે કેટલી દોલત!
::ને હથેલીમાં રૂપાળું આ જગત નચવે!
દસમા ભાગની મારી કને જો હોત ને તો આમ ના બોલત!
 
કોલાબા, પડખેથી વેશ્યા પસાર થાય છે, એને જોઈને ભિખારી :
::અરે, આ દેહ પર છે કેટલી દોલત!
::દસમા ભાગની મારી કને જો હોત ને તો આમ ના બોલત!
 
ઍપોલો, પડખેથી પતિયો પસાર થાય છે, એને જોઈને વેશ્યા :
ઍપોલો, પડખેથી પતિયો પસાર થાય છે, એને જોઈને વેશ્યા :
અહો, શી ખુશનસીબી! કોઈનીયે આંખ જ્યાં રોકાય ના,
 
છૂરી સમી ભોંકાય ના!
::અહો, શી ખુશનસીબી! કોઈનીયે આંખ જ્યાં રોકાય ના,
::છૂરી સમી ભોંકાય ના!


બોરીબંદર, પડખેથી કવિ પસાર થાય છે, એને જોઈને પતિયો :
બોરીબંદર, પડખેથી કવિ પસાર થાય છે, એને જોઈને પતિયો :
વેશ્યા, ભિખારી, આંધળો ને ફેરિયો,
ક્‌હો, કેમ લાગે છે મને સૌ આ જનમનાં વેરીઓ?
મધરાત, એકાંતમાં એની કાવ્યપોથીમાં, કવિ :
બસ ચૂપ ર્‌હો, નહીં તો અહીંથી ચાલવા માંડો…


::વેશ્યા, ભિખારી, આંધળો ને ફેરિયો,
::ક્‌હો, કેમ લાગે છે મને સૌ આ જનમનાં વેરીઓ?


મધરાત, એકાંતમાં એની કાવ્યપોથીમાં, કવિ :


::બસ ચૂપ ર્‌હો, નહીં તો અહીંથી ચાલવા માંડો…


</poem>
</poem>
{{Right| (બૃહદ છંદોલય, પૃ. ૨૨૧-૨૨૫)}}
{{Right| (બૃહદ છંદોલય, પૃ. ૨૨૧-૨૨૫)}}
{{HeaderNav
|previous = [[કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – નિરંજન ભગત/૩૫. કોલાબા પર સૂર્યાસ્ત |૩૫. કોલાબા પર સૂર્યાસ્ત ]]
|next = [[કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – નિરંજન ભગત/૩૭. ગાયત્રી | ૩૭. ગાયત્રી]]
}}
26,604

edits