26,604
edits
પ્રતિપદા/૧૬. રાજેશ પંડ્યા: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
પ્રતિપદા/૧૬. રાજેશ પંડ્યા (view source)
Revision as of 10:11, 7 September 2021
, 10:11, 7 September 2021no edit summary
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
| (7 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 194: | Line 194: | ||
===૪. નિર્જન=== | ===૪. નિર્જન=== | ||
<poem> | <poem> | ||
કોઈ આવતું જતું નથી | '''કોઈ આવતું જતું નથી''' | ||
રડ્યું ખડ્યું કૂતરું ફળિયામાં પૂરેલી | રડ્યું ખડ્યું કૂતરું ફળિયામાં પૂરેલી | ||
રંગોળી પર આળોટ્યા કરે છે ક્યારનું. | રંગોળી પર આળોટ્યા કરે છે ક્યારનું. | ||
| Line 262: | Line 263: | ||
આખા ને આખા ઘરેઘર પૃથ્વીમાં બેસતાં જાય છે | આખા ને આખા ઘરેઘર પૃથ્વીમાં બેસતાં જાય છે | ||
</poem> | </poem> | ||
===૫=== | |||
<poem> | |||
રોજ રાતે | |||
વાળુમાં વધી રહી છે | |||
ગુજરાતીમાં બોલી ન શકાય એવી વાનગીઓ | |||
નૂડલ્સ કે પિત્ઝા એમ ચીની કે ઈટાલિયનમાં | |||
બોલવામાં આવે ત્યારે જ | |||
એનો પૂરેપૂરો સ્વાદ લઈ શકાય છે | |||
બોલવું ને ચાખવુંના બંને ઉચ્ચારો | |||
જીભને થોડી આઘીપાછી હડસેલે (છે) એટલું જ. | |||
જોકે | |||
ક્યારેક બહુ યાદ આવી જાય છે | |||
મને ગુજરાતી થાળી ત્યારે | |||
હું ‘પૃથ્વીચંદ્રચરિત્’ ઉઘાડી વાંચું છું આ કડીઃ | |||
ऊपरी फूरकरंबा दहीं वापरई | |||
ईए परि लोक भोजन करई । | |||
... પણ નેટ ઉપર ક્યાંય ઓનલાઈન મૂકવામાં | |||
આવી નથી આ રચનાની રેસિપી. | |||
અને લાઈબ્રેરી તો બધી હસ્તપ્રત ભંડારો જેવી | |||
બની ગઈ છે આજકાલ એટલે | |||
હું ટેરવે ટેરવે સર્ચ કરતો રહું છું મધ્યકાલ | |||
પછી મોડી રાતે શોધવા નીકળી પડું છું | |||
સિધ્ધરાજ જયસિંહને મુનશીની આંગળી ઝાલી | |||
‘ગુજરાતનો નાથ’ વાંચતાં વાંચતાં | |||
આંખોમાં ઊંઘ ઘેરાવા લાગે | |||
ઊંઘરેટી આંખે ગુજરાતનો સુવર્ણયુગ | |||
ચમકારા કરી ઝબકાવી દે | |||
છેવટ બેય પાંપણો વચ્ચે બંધ કરી | |||
ગુજરાતનો નાથ મૂકી દઉં છું ઓશિકા નીચે | |||
કે તરત સપનાંઓ મને તાણી જાય | |||
ક્યાંના ક્યાંય જ્યાં ખંભાતનો અખાત તરીને | |||
ઊપડેલાં વહાણ ચાલ્યાં જાય છે | |||
અંધારાં પાણીમાં | |||
અધમધરાતે. | |||
</poem> | |||
===૬. ઝાડ=== | |||
<poem> | |||
મારી બરાબર સામે | |||
એક ઝાડ છે. | |||
ગુલામમોહમ્મદ શેખના ચિત્રમાં હોય છે તેવું. | |||
જેના પાંદડેપાંદડે પોપટ બેઠા છે. | |||
પોપટ આંબાની ડાળ | |||
પોપટ સરોવરની પાળ – એ વાર્તામાંથી | |||
ઊડીને આવી ગયા હશે અહીં. | |||
શેખ ઝાડ ચીતરતા હશે ત્યારે | |||
આશરો શોધી લીધો એણે, આ ચિત્રમાં. | |||
પછી તો આંબા વઢાઈ ગયા | |||
સરોવર સૂકાઈ ગયા એટલે પોપટ બધા | |||
પાંખો ફફડાવતા ઊડી ગયા | |||
એક પછી એક | |||
પોપટ ઊડતા જાય | |||
એમ પાન ખરતાં જાય | |||
એક પછી એક. | |||
થોડીવારમાં તો પાંદડાંનો ઢગલો થઈ ગયો. કેનવાસ બ્હાર. | |||
કોઈ સાંજે હવા વહે છે આ સૂક્કાં પાંદડાં સોંસરવી | |||
ત્યારે અછાંદસ કાવ્યના લય જેવો ધ્વનિ સંભળાય છે ક્યારેક ક્યારેક. | |||
બાકી આંખના પલકારા વચ્ચે ઊભું રહે છે આ ઝાડ | |||
અડીખમ. સ્તબ્ધ, સ્થિર. | |||
અતુલ ડોડિયાના ચિત્રમાં હોય છે તેવું. | |||
નર્યું રેખાઓનું માળખું છે એ. | |||
ઉમાશંકરના કાવ્યમાંથી મૂળિયાં ફેલાવતું આવી ગયું છે છેક અહીં. | |||
હવે, તારાઓથી ખીચોખીચ આકાશ એની સામેય જોતું નથી. | |||
તોય કવિ સિતાંશુ એને જોઈને કહે | |||
છે | |||
આ ઝાડ છે. | |||
</poem> | |||
===૭. અનેકા સ્વરૂપા ગંગા=== | |||
<poem> | |||
::::ચારે બાજુ નદી | |||
હજી વહે છે આજે પણ ને વહી કેટલી સદી | |||
::::વહે જેટલી બહાર | |||
:::એથી અદકી ઊંડે વહે | |||
::::વહે દૂર ને તોંય | |||
:::ઉરની વાત કાનમાં કહે | |||
હું સાંભળતો રહું એ મારી આંખ ભીંજવી જતી. | |||
:::ક્યાંક ગંધના રેલા જેવી | |||
::::દડે અને ખળખળ | |||
:::ક્યાંક હવાનાં ઝાંઝર જેવી | |||
::::જડે મને ઝળહળ | |||
ક્યાંક દીવાનું અજવાળું થઈ અંધારામાં મળી. | |||
::સદીઓ પહેલા હતી અને છે હજી | |||
::::ચારેબાજુ નદી | |||
</poem> | |||
{{HeaderNav | |||
|previous = [[પ્રતિપદા/૧૫. સંજુ વાળા|૧૫. સંજુ વાળા]] | |||
|next = [[પ્રતિપદા/૧૭. મનીષા જોષી|૧૭. મનીષા જોષી]] | |||
}} | |||