26,604
edits
બાળનાટકો/2 પીળાં પલાશ: Difference between revisions
બાળનાટકો/2 પીળાં પલાશ (view source)
Revision as of 10:59, 11 September 2021
, 10:59, 11 September 2021no edit summary
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
| (3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 4: | Line 4: | ||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
'''દૃશ્ય પહેલું''' | <big>'''દૃશ્ય પહેલું'''</big> | ||
(મોટા જંગલની મધ્યમાં ઊંચી ટેકરી ઊભી છે. ટેકરી ઉપર સુંદર બાગ છે અને બાગની વચમાં મોટો મિનાર છે : જાણે રજનીગંધાનો છોડ સ્થિર થઈ ઊભો છે! | (મોટા જંગલની મધ્યમાં ઊંચી ટેકરી ઊભી છે. ટેકરી ઉપર સુંદર બાગ છે અને બાગની વચમાં મોટો મિનાર છે : જાણે રજનીગંધાનો છોડ સ્થિર થઈ ઊભો છે! | ||
| Line 180: | Line 180: | ||
'''દૃશ્ય બીજું''' | {{Poem2Open}} | ||
<big>'''દૃશ્ય બીજું'''</big> | |||
(અવધના આઠ દિવસ પૂરા થયા છે. દેશદેશના રાજકુમારો તળેટીએ આવી ઉત્સુક ઊભા છે. મિનારના પગથાર ઉપર દુંદુભિ ગગડે છે. | (અવધના આઠ દિવસ પૂરા થયા છે. દેશદેશના રાજકુમારો તળેટીએ આવી ઉત્સુક ઊભા છે. મિનારના પગથાર ઉપર દુંદુભિ ગગડે છે. | ||
ઉપલા ખંડમાં આજે ઉત્સવ મંડાયો છે. મહારાજની સીધી દેખરેખ નીચે આજે સઘળું શણગારવામાં આવ્યું છે. દાસીઓએ પીળાં પટકુળ પહેર્યાં છે. | ઉપલા ખંડમાં આજે ઉત્સવ મંડાયો છે. મહારાજની સીધી દેખરેખ નીચે આજે સઘળું શણગારવામાં આવ્યું છે. દાસીઓએ પીળાં પટકુળ પહેર્યાં છે. | ||
| Line 295: | Line 295: | ||
આગ મહીં વળી ઇન્ધન વાધ્યું! | આગ મહીં વળી ઇન્ધન વાધ્યું! | ||
(મૂઢ થયેલી દાસીઓ એને અટકાવવાનું ભૂલી જાય છે. પડદો નીચે ઊતરી જાય છે.){{Poem2Close}} | (મૂઢ થયેલી દાસીઓ એને અટકાવવાનું ભૂલી જાય છે. પડદો નીચે ઊતરી જાય છે.){{Poem2Close}} | ||
{{Poem2Open}} | |||
<big>'''જલતરંગ'''</big> | |||
<big>'''નૃત્યગીત'''</big> | |||
(દસબાર બાળકો બે ચક્કરમાં ગોઠવાઈ આ ગીત ગાય છે. લીટી લીટીના ભાવો વ્યક્ત કરતો અંગમરોડ કરી, દેહને ગતિ આપી જલતરંગનું નૃત્ય કરે છે. આખું ગીત બે વખત ગવાય ત્યાં સુધી નૃત્ય લંબાવે છે; અને બન્ને વખત નૃત્યપ્રકારમાં ભિન્નત્વ આવે છે.) | |||
ભરદરિયામાં ચાંદો પડતાં, | |||
ચક્કર ચડતાં, અપરંપાર : | |||
ઘોડા જેવાં મોજાં ચડતાં, | |||
લગામ ના કે ના અસવાર. | |||
પડતાં ચડતાં દિશ દિશ વાટે, | |||
હણતાં ધમતાં દઈએ દોટ; | |||
અડતાં ધરણીએ સૌ ઘાટે, | |||
પાછા ફરતાં આવે ઓટ. | |||
સાખી | |||
લાખ લાખ મોજાં અમે, અશ્વ સરીખી ડોક; | |||
પછાડતાં અવની તટે, વાગે, તોય ન શોક. | |||
દીવાદાંડી આઘે ઊભી, | |||
બોલાવે પલકારો કરી : | |||
આલિંગન જ્યાં કરવા જઈએ, | |||
કોતર નિજનાં દેતી ભરી. | |||
કાંઠે કાંઠે હીરા મોતી, | |||
કોડી છીપની કરી અલ્પના : | |||
ઊંડા ઊંડાણે પોઢીને, | |||
સ્વપ્નદેશની ધરી કલ્પના. | |||
ભરદરિયામાં ચાંદો પડતાં, | |||
ચક્કર ચડતાં અપરંપાર : | |||
ઘોડા જેવાં મોજાં ચડતાં, | |||
લગામ ના કે ના અસવાર! {{Poem2Close}} | |||
{{HeaderNav | |||
|previous = [[બાળનાટકો/‘વડલો’ની પ્રસ્તાવના— કાકા કાલેલકર|‘વડલો’ની પ્રસ્તાવના— કાકા કાલેલકર]] | |||
|next = [[બાળનાટકો/મામાને ઘરેથી —કૃષ્ણલાલ શ્રીધરાણી|મામાને ઘરેથી —કૃષ્ણલાલ શ્રીધરાણી]] | |||
}} | |||