કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – ઝવેરચંદ મેઘાણી/૨૪. ફાગણ આયો

૨૪. ફાગણ આયો

ઝવેરચંદ મેઘાણી

ફાગણ આયો, ફાગણ આયો, ફાગણ આયો રે!
ઋતુઓ કેરો રાજન આયો – ફાગણ આયો રે!

‘ફૂલડે છાયો: રંગ સુહાયો:
‘મલયાનિલની ફોરમ વાયો’:
જૂઠેજૂઠો કવિજન ગાયો
ફાગણ આયો રે –
સળગતો ફાગણ આયો રે!

વસંત ક્યાં છે? કોનાં પૂજન?
ક્યાં દીઠાં ભમરાનાં ગુંજન?
રસઘેલાંનાં કૌમુદી-કૂજન
કોઈ ન લાયો રે –
ધધખતો ફાગણ આયો રે!

ક્યાં ફૂલવાડી? કોયલડી ક્યાં?
કૂવે-નવાણે પાણી ડૂક્યાં,
માએ રડતાં બાળક મૂક્યાં:
સ્નેહ સુકાયો રે –
મહાનલ ફાગણ આયો રે!

પ્રભુ-મંદિરિયે પુષ્પ-હિંડોળા:
દ્વાર ખડાં ક્ષુધિતોનાં ટોળાં:
‘હૂ હૂ’ સૂર કરે વંટોળા:
નટવર ના’યો રે –
ભયંકર ફાગણ આયો રે!

થેઈથેઈકાર દઈ કર-તાલી
નવ નાચે ગોપી મતવાલી;
આ તો કાલી કોપ-કરાલી:
તાંડવ ગાયો રે –
પ્રલયકર ફાગણ આયો રે!

સંતોષી પુરજનને આંગણ
નવ ચેતાયા હોમ-હુતાશન;
આ તો કાલ-ચિતાનાં દર્શન:
ધૂમ્ર છવાયો રે –
ધૂંધળો ફાગણ આયો રે!

૧૯૩૨
(સોના-નાવડી, પૃ. ૧૨૧)