સમગ્ર અરધી સદીની વાચનયાત્રા/મકરન્દ દવે/સપનાં સપનાં

રે! ખાલી સપનાં સપનાં :
આ કરુણ જીવનને રોજ કનડતાં
આવે છાનાં છપનાં!
રે! ખાલી સપનાં સપનાં.
સાંજ પડે ને શુંય થતું કે
હૈયું ખાલી ખાલી,
મનમોહનને મળવા કાજે
રે’તું ભાળી ભાળી;
હસી જરી ત્યાં આવે મૂરત
કામણગારી કાળી :
રે! કૂડી જીવ કલપના!
એ ખાલી સપનાં સપનાં.
અધરાતે મધરાતે હું તો
જાગી જાઉં સફાળી;
રે! કોઈ કહે છે : આવ, આવ ઓ!
આવ મગનભર ચાલી!
સુણી રહું ત્યાં ઘેલી કરતી
વેણુ વાગે વ્હાલી :
રે! જૂઠી જીવ, જલપના!
એ ખાલી સપનાં સપનાં.
રોજ રોજ એ આંખે તરતી
કાયા રંગરૂપાળી;
રે! રોજ રોજ એ જાય લગાડી
માયા કો’ મર્માળી :
હું કરું અરે શું? ક્યારે મળશો
મનમોહન વનમાળી!
રે! સૂનાં અંતર-તપનાં
આ સાચ કરો સૌ સપનાં.