અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/બળવંતરાય ક. ઠાકોર /જર્જરિત દેહને: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
HardikSoni (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
(One intermediate revision by one other user not shown) | |||
Line 1: | Line 1: | ||
{{SetTitle}} | |||
{{Heading|જર્જરિત દેહને| બળવંતરાય ક. ઠાકોર}} | |||
<poem> | <poem> | ||
{{Center|'''(પૃથ્વી)'''}} | {{Center|'''(પૃથ્વી)'''}} | ||
Line 16: | Line 18: | ||
જરા ઉચલ ડોક; દૂર નથી જો વિસામો હવે. | જરા ઉચલ ડોક; દૂર નથી જો વિસામો હવે. | ||
</poem> | </poem> | ||
{{HeaderNav2 | |||
|previous = આરોહણ (Up up and aloft...) | |||
|next = અતલ નિરાશા | |||
}} |
Latest revision as of 11:06, 19 October 2021
જર્જરિત દેહને
બળવંતરાય ક. ઠાકોર
(પૃથ્વી)
સખા કહું? કહું તુરંગમ? તું છેક હારી ગયો?
ત્રુંટું ત્રુટું થઇ રહ્યો વિકલ સંધિ ને સ્નાયુમાં ?
ન સ્થૈર્ય, નવ હોશ લેશ, શ્વસને ન વા વર્ત્તને
ખમાય લગિરે અનીમ. અહ શી દશા તાહરી!
તથાપિ સફરે પ્રલંબ મુજ સાથિ સંગી અરે,
હજીય મુજને જવૂં છ ડગ સ્વલ્પ, તું ચાલ જો:
હજી છ મુજને કંઇક કરવૂં અધૂરું પુરૂં,
ઉકેલિ લઉં તે, – પછી ઉભય તું અને હું છુટી
વિરામમધુ પ્રાશવા, અક્રિયતોદધિ સેલવા,
જુની સ્મૃતિ તણાં અનંત પતળાં રુચિર વાદળાં,
તરંત ઉભરૈ રહંત, રહિ હૈ જ વાગોળવા!
સબૂર જરિ, ના ચહું કશુંય જે તને શક્ય ના,
કદી ન તગડીશ, લે વચન! સાથિસંગી અહો,
જરા ઉચલ ડોક; દૂર નથી જો વિસામો હવે.