અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/હરિહર ભટ્ટ/એક જ દે ચિનગારી: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{Right|(હૃદયરંગ, ૧૯૩૪, પૃ. ૧૧)}} | {{Right|(હૃદયરંગ, ૧૯૩૪, પૃ. ૧૧)}} | ||
</poem> | </poem> | ||
{{HeaderNav | |||
|previous=[[અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/રઘુનાથ બ્રહ્મભટ્ટ 'રસકવિ'/સાહ્યબો | સાહ્યબો]] | સાહ્યબો મારો ગુલાબનો છોડ, વેલી હું તો લવંગની. ]] | |||
|next = [[ અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/ઝવેરચંદ મેઘાણી/કસુંબીનો રંગ | કસુંબીનો રંગ]] | લાગ્યો કસુંબીનો રંગ — રાજ, મને લાગ્યો કસુંબીનો રંગ!]] | |||
}} |
Latest revision as of 08:24, 20 October 2021
એક જ દે ચિનગારી
હરિહર ભટ્ટ
એક જ દે ચિનગારી મહાનલ!
એક જ દે ચિનગારી,
ચકમક લોઢું ઘસતાં ઘસતાં
ખરચી જિંદગી સારી;
જામગરીમાં તણખો ન પડ્યો,
ન ફળી મહેનત મારી... મહાનલ.
ચાંદો સળગ્યો, સૂરજ સળગ્યો,
સળગી આભ-અટારી;
ના સળગી એક સગડી મારી,
વાત વિપતની ભારી... મહાનલ.
ઠંડીમાં મુજ કાયા થથરે,
ખૂટી ધીરજ મારી;
વિશ્વાનલ! હું અધિક ન માગું,
માગું એક ચિનગારી... મહાનલ.
(હૃદયરંગ, ૧૯૩૪, પૃ. ૧૧)