અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/જયન્ત પાઠક/આદિમતાની એક અનુભૂતિ: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
HardikSoni (talk | contribs) (Created page with "<poem> હું આવું છું પાછો, બહુ દિન પછી, ઘેર : વનમાં, ઉતારી નાખું છું વસન પુ...") |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
(One intermediate revision by one other user not shown) | |||
Line 1: | Line 1: | ||
{{SetTitle}} | |||
{{Heading|આદિમતાની એક અનુભૂતિ|જયન્ત પાઠક}} | |||
<poem> | <poem> | ||
હું આવું છું પાછો, બહુ દિન પછી, ઘેર : વનમાં, | હું આવું છું પાછો, બહુ દિન પછી, ઘેર : વનમાં, | ||
Line 20: | Line 22: | ||
{{Right|(ક્ષણોમાં જીવું છું, ૧૯૯૭, પૃ. ૧૯૭)}} | {{Right|(ક્ષણોમાં જીવું છું, ૧૯૯૭, પૃ. ૧૯૭)}} | ||
</poem> | </poem> | ||
{{HeaderNav2 | |||
|previous = ચિતારો | |||
|next = વર્ષો પછી વતનમાં | |||
}} |
Latest revision as of 10:49, 21 October 2021
આદિમતાની એક અનુભૂતિ
જયન્ત પાઠક
હું આવું છું પાછો, બહુ દિન પછી, ઘેર : વનમાં,
ઉતારી નાખું છું વસન પુરના સભ્ય જનનાં;
પહેરી લૌં લીલું પટ ઊડતું વાતા પવનમાં,
હું આદિવાસી-શો ફરું અસલ વાતાવરણમાં.
ફૂલોમાં ઊંડેરો ઊતરી મધુ પીતો ચશચશી,
રજોટાતો, પાવા વિહગગણ કેરા બજવતો;
મહેકી માટીમાં વૃષભ મદીલો શૃંગ ઘસતો;
હું તાડોમાં ડોલું અસલિયતનો આસવ ઢીંચી.
સ્તનો-શી ઘાટીલી અહીંતહીં ફૂટી ટેકરી પરે
તૃણોના રોમાંચે તરવરતી, મારા કર ફરે;
સુંવાળી ને લીસી દ્રુત ઝરણજંઘાગીતલયે
ખીણોમાં ઊંડેરી ઊતરું રતિના ગૂઢ નિલયે.
પુરાણું આ મારું વન-ઘર, નહીં છપ્પર-ભીંતો;
અહીં અંધારાથી, શરમ મૂકીને, સૂર્ય રમતો.
(ક્ષણોમાં જીવું છું, ૧૯૯૭, પૃ. ૧૯૭)