અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/રમેશ પારેખ/હથેળી બહુ વ્હેમવાળી જગા: Difference between revisions

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
(Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|હથેળી બહુ વ્હેમવાળી જગા|રમેશ પારેખ}} <poem> હથેળી બહુ વ્હેમવા...")
 
No edit summary
 
Line 31: Line 31:
બધા મારા ચ્હેરાઓ ઊંઘી રહ્યા છે.
બધા મારા ચ્હેરાઓ ઊંઘી રહ્યા છે.
</poem>
</poem>
{{HeaderNav2
|previous = તમને
|next = દરિયો રે... દરિયો ઝૂલે... કે ઝૂલે...
}}

Latest revision as of 12:01, 23 October 2021


હથેળી બહુ વ્હેમવાળી જગા

રમેશ પારેખ

હથેળી બહુ વ્હેમવાળી જગા છે,
અહીં સ્પર્શ વસતા એ પ્રેતો થયા છે.

હવે પાંપણોમાં અદાલત ભરાશે,
મેં સ્વપ્નો નીરખવાના ગુના કર્યા છે.

મને આ નગરમાં નિરાધાર છોડી,
—ને રસ્તા બધા કોની પાછળ ગયા છે.

આ તડકામાં આંખોપણુંયે સુકાયું,
હતી આંખ ને ફક્ત ખાડા રહ્યા છે.

છે, આકાશમાં છે ને આંખોમાં પણ છે,
સૂરજ માટે ઊગવાનાં સ્થાનો ઘણાં છે.

કહે છે કે તું પાર પામી ગયો છે,
પરંતુ અસલમાં એ દરિયો જ ક્યાં છે.

પહાડો ઊભા રહીને થાક્યા છે એવા,
કે પરસેવા નદીઓની પેઠે વહ્યા છે.

મને ખીણ જેવી પ્રતીતિ થઈ છે,
કે હું છું ને ચારે તરફ ડુંગરા છે.

ગઝલ હું લખું છું અને આજુબાજુ,
બધા મારા ચ્હેરાઓ ઊંઘી રહ્યા છે.