અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/મણિલાલ હ. પટેલ/મારે તો: Difference between revisions

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
No edit summary
No edit summary
 
(5 intermediate revisions by one other user not shown)
Line 5: Line 5:
::::::::::::::મારે તો માટી થવું હતું
::::::::::::::મારે તો માટી થવું હતું
::::::::::::::બીજ બનીને ઊગવું હતું
::::::::::::::બીજ બનીને ઊગવું હતું
:::::::::::::મ્હોરીને મ્હેકવું હતું
:::::::::::::::મ્હોરીને મ્હેકવું હતું
:::::::::::::ખેતરમાં મૉલ બનીને
:::::::::::::::ખેતરમાં મૉલ બનીને
:::::::::::::શીખવું હતું સહન કરતાં —
:::::::::::::શીખવું હતું સહન કરતાં —
::::::::::::વૃક્ષ થઈને, ભણવી હતી ઋતુઓ...
::::::::::::વૃક્ષ થઈને, ભણવી હતી ઋતુઓ...


પહાડોવનો કોતર કરાડો
::::::::::::::પહાડોવનો કોતર કરાડો
ખૂંદવા હતાં ઝરણું થઈને
::::::::::::::ખૂંદવા હતાં ઝરણું થઈને
ગાવું હતું પ્રેમનું ગીત —
::::::::::::::ગાવું હતું પ્રેમનું ગીત —
પંખી થઈને, — આંબવું હતું આકાશ...
:::::::::::પંખી થઈને, — આંબવું હતું આકાશ...


કૂંપળ કળી ને પુષ્પ થવું હતું
::::::::::::::કૂંપળ કળી ને પુષ્પ થવું હતું
સુગંધિત પવન થઈને
::::::::::::::::સુગંધિત પવન થઈને
પહોંચવું હતું નક્ષત્રલોકમાં
:::::::::::::::પહોંચવું હતું નક્ષત્રલોકમાં
વર્ષા બનીને વરસવું હતું
:::::::::::::::વર્ષા બનીને વરસવું હતું
તરસી તરડાયેલી ધરતી પર
::::::::::::::તરસી તરડાયેલી ધરતી પર
મ્હેક થઈને મટી જવું હતું ઘડીક...
::::::::::::::::મ્હેક થઈને મટી જવું હતું ઘડીક...


જરીક જંપી જવું હતું
::::::::::::::::જરીક જંપી જવું હતું
પતંગિયું થઈને પુષ્પની ગોદમાં...
::::::::::::::પતંગિયું થઈને પુષ્પની ગોદમાં...
ને તેં મને માણસ બનાવ્યો?!
:::::::::::::ને તેં મને માણસ બનાવ્યો?!
અરે અરે... મને પૂરેપૂરું —
::::::::::::::::અરે અરે... મને પૂરેપૂરું —
ચાહતાં ય ક્યાં આવડે છે હજી...?!
::::::::::::::ચાહતાં ય ક્યાં આવડે છે હજી...?!
{{Right|તા. ૦૧.૦૬.૨૦૧૬ (સવારે, ૫.૦૦)}}
{{Right|તા. ૦૧.૦૬.૨૦૧૬ (સવારે, ૫.૦૦)}}
</poem>
</poem>
{{HeaderNav2
|previous =તું: કવિતા
|next =તું...
}}

Latest revision as of 09:46, 28 October 2021


મારે તો

મણિલાલ હ. પટેલ

મારે તો માટી થવું હતું
બીજ બનીને ઊગવું હતું
મ્હોરીને મ્હેકવું હતું
ખેતરમાં મૉલ બનીને
શીખવું હતું સહન કરતાં —
વૃક્ષ થઈને, ભણવી હતી ઋતુઓ...

પહાડોવનો કોતર કરાડો
ખૂંદવા હતાં ઝરણું થઈને
ગાવું હતું પ્રેમનું ગીત —
પંખી થઈને, — આંબવું હતું આકાશ...

કૂંપળ કળી ને પુષ્પ થવું હતું
સુગંધિત પવન થઈને
પહોંચવું હતું નક્ષત્રલોકમાં
વર્ષા બનીને વરસવું હતું
તરસી તરડાયેલી ધરતી પર
મ્હેક થઈને મટી જવું હતું ઘડીક...

જરીક જંપી જવું હતું
પતંગિયું થઈને પુષ્પની ગોદમાં...
ને તેં મને માણસ બનાવ્યો?!
અરે અરે... મને પૂરેપૂરું —
ચાહતાં ય ક્યાં આવડે છે હજી...?!
તા. ૦૧.૦૬.૨૦૧૬ (સવારે, ૫.૦૦)