કંકાવટી/​​વિસામડા! વિસામડા!: Difference between revisions

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
(Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|​​વિસામડા! વિસામડા!|}} {{Poem2Open}} કન્યાઓ નવાણે જાય. ભેળી મલી ઊભડક...")
 
No edit summary
 
(2 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 24: Line 24:
કોડી કોઠીંબડું રાજ બેઠું
કોડી કોઠીંબડું રાજ બેઠું
પાંચીકો પરમેશ્વર.  
પાંચીકો પરમેશ્વર.  
</poem>
એક વાર વિસામડો ગાઈ લીધો, પછી કૂદીને પછવાડે બેસે, ફરી વિસામડો ગાય. ફરી પાછળ ઠેકે ને ફરી ગાય. એવા તો સાત વિસામડા ગાય. પછી નાહી કરીને ઘેરે જાતી જાતી પ્રભાતિયું ગાય:  
એક વાર વિસામડો ગાઈ લીધો, પછી કૂદીને પછવાડે બેસે, ફરી વિસામડો ગાય. ફરી પાછળ ઠેકે ને ફરી ગાય. એવા તો સાત વિસામડા ગાય. પછી નાહી કરીને ઘેરે જાતી જાતી પ્રભાતિયું ગાય:  
<poem>
સૂરજ ઊગ્યો રે કેવડિયાની ફણસે
સૂરજ ઊગ્યો રે કેવડિયાની ફણસે
કે વાણેલાં ભલે વાયાં રે.
કે વાણેલાં ભલે વાયાં રે.
Line 37: Line 39:
લેજો લેજો રે સરી રામના નામ
લેજો લેજો રે સરી રામના નામ
કે વાણેલાં ભલે વાયાં રે.  
કે વાણેલાં ભલે વાયાં રે.  
{{Poem2Close}}
</poem>


<br>
<br>
{{HeaderNav2
{{HeaderNav
|previous = ગૌર્ય (ગૌરી) વ્રતનું ગીત
|previous = [[કંકાવટી/​​ગૌર્ય (ગૌરી) વ્રતનું ગીત|​​ગૌર્ય (ગૌરી) વ્રતનું ગીત]]
|next = મેઘરાજનું વ્રત
|next = [[કંકાવટી/​મેઘરાજનું વ્રત|​મેઘરાજનું વ્રત]]
}}
}}

Latest revision as of 11:48, 24 January 2022

​​વિસામડા! વિસામડા!

કન્યાઓ નવાણે જાય. ભેળી મલી ઊભડક પગે બેસે. તાળીઓના તાલે તાલે. આ જોડકણું ગાય:

વિસામડા! વિસામડા!
વાડને વડું
લેર ને લાછું
પોત ને પોળી
વાટ ને ઘાટ
સામા મળિયા સહીના સાથ
સહી વળાવ્યાં સાસરે
મળિયાં મા ને બાપ
જળ નાયાં મળ વીસર્યાં
નાયાં ધોયાં તે પરમાણ
નાઈ ધોઈ નીસર્યા
ને પાપ સઘળાં વીસર્યાં
નાયાં ધોયાં આ કાંઠે
ને પાપ સઘળાં ઓલ્યે કાંઠે
આંબરડું ફોફરડું
કોડી ને કોઠીંબડું
કોડી કોઠીંબડું રાજ બેઠું
પાંચીકો પરમેશ્વર.

એક વાર વિસામડો ગાઈ લીધો, પછી કૂદીને પછવાડે બેસે, ફરી વિસામડો ગાય. ફરી પાછળ ઠેકે ને ફરી ગાય. એવા તો સાત વિસામડા ગાય. પછી નાહી કરીને ઘેરે જાતી જાતી પ્રભાતિયું ગાય:

સૂરજ ઊગ્યો રે કેવડિયાની ફણસે
કે વાણેલાં ભલે વાયાં રે.
સૂતા જાગો રે .....બાઈના કંથ
કે વાણેલાં ભલે વાયાં રે.
લેજો લેજો રે પાંભરિયું ને લોટા
કે વાણેલાં ભલે વાયાં રે.
દાતણ કરજો રે તુલસીને ક્યારે
કે વાણેલાં ભલે વાયાં રે.
મુખ લૂજો રે પાંભરિયુંને છેડે
કે વાણેલાં ભલે વાયાં રે.
લેજો લેજો રે સરી રામના નામ
કે વાણેલાં ભલે વાયાં રે.