26,604
edits
ઋણાનુબંધ/બીલીપત્ર: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
no edit summary
KhyatiJoshi (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|બીલીપત્ર|}} {{Poem2Open}} સૂરતની એમ. ટી. બી. કૉલેજના સમાજશાસ્ત્રના ન...") |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 72: | Line 72: | ||
એક દિવસે કેશુભાઈ અને લક્ષ્મીબહેનને કોઈનાં લગ્નમાં જવું જ પડે એમ હતું. સાંજે બેસતો અમેરિકન રોકાયેલો હતો. એમણે થોડા કલાક માટે ભગવાનદાસની મદદ માગી. મોટેલની રીતરસમનો ખ્યાલ આપી શું કરવું શું ન કરવું સમજાવી દીધું. | એક દિવસે કેશુભાઈ અને લક્ષ્મીબહેનને કોઈનાં લગ્નમાં જવું જ પડે એમ હતું. સાંજે બેસતો અમેરિકન રોકાયેલો હતો. એમણે થોડા કલાક માટે ભગવાનદાસની મદદ માગી. મોટેલની રીતરસમનો ખ્યાલ આપી શું કરવું શું ન કરવું સમજાવી દીધું. | ||
નક્કી કરેલા દિવસે ભગવાનદાસ સમયસર આવી ગલ્લા પર બેઠા. સાથે લાવેલાં પુસ્તકો ઊથલાવવા માંડ્યાં પણ જીવ ચોંટ્યો નહીં. થોડી વારે ધોળું યુગલ આવ્યું. એમનું સરનામું શિકાગોનું હતું. એડીસનની હાયત હોટેલમાં માનસચિકિત્સકોનું અધિવેશન હતુ. | નક્કી કરેલા દિવસે ભગવાનદાસ સમયસર આવી ગલ્લા પર બેઠા. સાથે લાવેલાં પુસ્તકો ઊથલાવવા માંડ્યાં પણ જીવ ચોંટ્યો નહીં. થોડી વારે ધોળું યુગલ આવ્યું. એમનું સરનામું શિકાગોનું હતું. એડીસનની હાયત હોટેલમાં માનસચિકિત્સકોનું અધિવેશન હતુ. ત્યાં બધા જ રૂમ ભરાઈ ગયા હતા એટલે આ મોટેલમાં આવ્યાં હતાં. ભગવાનદાસે રૂમ નંબર આપ્યો. પોતે ચાવી લઈ બતાવવા ગયા. ‘હેવ અ નાઇસ ઇવનિંગ’ કહી ભગવાનદાસ ગલ્લા પર પાછા આવ્યા. એક ધોળી છોકરી આવી. ડેસ્ક પાસે આવીને પોતાની ઓળખાણ આપી. નામ લીસા એવન્સ. કેશુભાઈએ એને કહ્યું હતું કે આજે બપોરે લક્ષ્મીબહેનને બદલે બી. કે. દેસાઈ બેઠા હશે. લીસા મોટેલમાં પાર્ટ-ટાઇમ કામ કરે છે. રટગર્સ યુનિવર્સિટીમાં આપકમાઈથી ભણે છે. ભણવાનો ખર્ચ કાઢવા બે દિવસ લાઇબ્રેરીમાં અને ત્રણ દિવસ ‘સ્ટારલાઇટ મોટેલ’માં કામ કરે છે. ભગવાનદાસે પોતાની ઓળખાણ આપી. આખું નામ ભગવાનદાસ કલ્યાણજી દેસાઈ પણ ટૂંકામાં બી. કે. કહી શકે. એ પણ યુનિવર્સિટીમાં જ પ્રોફેસર હતા. હવે નિવૃત્ત છે. એ અને એની પત્ની દીકરા સાથે સમય ગાળવા એડીસન આવ્યાં છે. | ||
સમય મળ્યે વાતો કરશે કહી લીસા મોટેલની સાફસૂફી માટે ચાલી ગઈ. લીસા એવન્સ. એણે એના ભરાવદાર શરીર પર બ્લ્યુ ડેનિમનું ચુસ્ત જીન્સ અને લાલ ટી-શર્ટ પહેર્યા હતાં. એના ટી શર્ટમાંથી રમાડવાં ગમે એવાં ગુલાબી નાકવાળાં ગલૂડિયાં જેવાં સ્તનનો ખ્યાલ આવતો હતો. ખભા સુધીના વાળને પોની ટેઇલમાં બાંધ્યા હતા. હોઠ પર ગુલાબી રંગની આછી લિપસ્ટિક લગાડી હતી. લીસા પચ્ચીસ-છવ્વીસની લાગતી હતી. છવ્વીસ — વળી ફેરવાઈ ગયેલા ભગવાનદાસની ઉંમરના આંકડા. લીસાનાં લિસ્સાં સ્તનો જોવા અને એ ખુલ્લાં સ્તનોને બાલી કંપનીની બનાવેલી બ્રાથી ઢાંકવા ભગવાનદાસને મન થયું. લીસા એનું કામ પતાવી પોતે જાય છે એવું કહેવા ગલ્લા પર આવી. | સમય મળ્યે વાતો કરશે કહી લીસા મોટેલની સાફસૂફી માટે ચાલી ગઈ. લીસા એવન્સ. એણે એના ભરાવદાર શરીર પર બ્લ્યુ ડેનિમનું ચુસ્ત જીન્સ અને લાલ ટી-શર્ટ પહેર્યા હતાં. એના ટી શર્ટમાંથી રમાડવાં ગમે એવાં ગુલાબી નાકવાળાં ગલૂડિયાં જેવાં સ્તનનો ખ્યાલ આવતો હતો. ખભા સુધીના વાળને પોની ટેઇલમાં બાંધ્યા હતા. હોઠ પર ગુલાબી રંગની આછી લિપસ્ટિક લગાડી હતી. લીસા પચ્ચીસ-છવ્વીસની લાગતી હતી. છવ્વીસ — વળી ફેરવાઈ ગયેલા ભગવાનદાસની ઉંમરના આંકડા. લીસાનાં લિસ્સાં સ્તનો જોવા અને એ ખુલ્લાં સ્તનોને બાલી કંપનીની બનાવેલી બ્રાથી ઢાંકવા ભગવાનદાસને મન થયું. લીસા એનું કામ પતાવી પોતે જાય છે એવું કહેવા ગલ્લા પર આવી. | ||
| Line 124: | Line 124: | ||
ભગવાનદાસ બે દિવસ અન્યમનસ્ક રહ્યા. ત્રીજા દિવસની સાંજે ભેટ આપવા ટાગોરનું, ‘કલેક્ટેડ પોએમ્સ ઍન્ડ પ્લેય્ઝ’ પુસ્તક લઈ એ લીસાને ઘેર જવા નીકળ્યા. કેશુભાઈ કહેતા હતા એવા એ ‘ગટલેસ’ ગુજરાતી નથી. એમની પાસે છાતી છે. ઓક ટ્રી રોડના ‘શારદા સારી સ્ટોર’, ‘ઝવેરી જ્વેલરી’, ‘હાઉસ ઑફ સ્પાઈસીસ’ એમને દેખાયાં જ નહીં. કોઈ ઓળખીતું મળતે તો જવાબ તૈયાર રાખ્યા હતા. ‘ક્યા જાવ છો ભગવાનદાસ?’ ‘ટ્યૂશન આપવા જાઉં છું’. એ વૂડ રોડ પર વળ્યા. ત્યાંથી ચેસ્ટનટ સ્ટ્રીટ પર. ચેસ્ટનટ પર નાનાં નાનાં ઘર હતાં. નંબર જોતા જોતા ભગવાનદાસ નંબર સિકસટી નાઇન પાસે અટક્યા. એ લીસાનું ઘર હતું. બે માળના ઘરમાં એ નીચલે માળે રહેતી હતી. બહાર લીસા એવન્સના નામનું બૉર્ડ હતું. ભગવાનદાસે ઘંટડી દબાવી. બારણું ખૂલ્યું. લીસાએ બાંધણી પહેરી હતી. ચાંલ્લો કર્યો હતો. ‘લેટ્સ ગો ટુ સૂરત’. કહેતી લીસા ભગવાનદાસને વળગી પડી. ભગવાનદાસ આંખોમાં આંખો મેળવી શક્યા નહીં. પ્રવેશદ્વારની સામેના નાના ટેબલ પર બે રકાબી ગોઠવી હતી, મીણબત્તી બળતી હતી. ભગવાનદાસ ઉંબર પર ઊભા હતા. | ભગવાનદાસ બે દિવસ અન્યમનસ્ક રહ્યા. ત્રીજા દિવસની સાંજે ભેટ આપવા ટાગોરનું, ‘કલેક્ટેડ પોએમ્સ ઍન્ડ પ્લેય્ઝ’ પુસ્તક લઈ એ લીસાને ઘેર જવા નીકળ્યા. કેશુભાઈ કહેતા હતા એવા એ ‘ગટલેસ’ ગુજરાતી નથી. એમની પાસે છાતી છે. ઓક ટ્રી રોડના ‘શારદા સારી સ્ટોર’, ‘ઝવેરી જ્વેલરી’, ‘હાઉસ ઑફ સ્પાઈસીસ’ એમને દેખાયાં જ નહીં. કોઈ ઓળખીતું મળતે તો જવાબ તૈયાર રાખ્યા હતા. ‘ક્યા જાવ છો ભગવાનદાસ?’ ‘ટ્યૂશન આપવા જાઉં છું’. એ વૂડ રોડ પર વળ્યા. ત્યાંથી ચેસ્ટનટ સ્ટ્રીટ પર. ચેસ્ટનટ પર નાનાં નાનાં ઘર હતાં. નંબર જોતા જોતા ભગવાનદાસ નંબર સિકસટી નાઇન પાસે અટક્યા. એ લીસાનું ઘર હતું. બે માળના ઘરમાં એ નીચલે માળે રહેતી હતી. બહાર લીસા એવન્સના નામનું બૉર્ડ હતું. ભગવાનદાસે ઘંટડી દબાવી. બારણું ખૂલ્યું. લીસાએ બાંધણી પહેરી હતી. ચાંલ્લો કર્યો હતો. ‘લેટ્સ ગો ટુ સૂરત’. કહેતી લીસા ભગવાનદાસને વળગી પડી. ભગવાનદાસ આંખોમાં આંખો મેળવી શક્યા નહીં. પ્રવેશદ્વારની સામેના નાના ટેબલ પર બે રકાબી ગોઠવી હતી, મીણબત્તી બળતી હતી. ભગવાનદાસ ઉંબર પર ઊભા હતા. | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
<br> | |||
{{HeaderNav2 | |||
|previous = મૅટ્રિમોનિયલ્સ | |||
|next = ખૂટતી કડી | |||
}} | |||