Ekatra Wiki

ગુજરાતી એકાંકીસંપદા/કારણ વિનાના લોકો: Difference between revisions

ગુજરાતી એકાંકીસંપદા/કારણ વિનાના લોકો (view source)

Revision as of 12:06, 8 June 2022

624 bytes added ,  12:06, 8 June 2022
no edit summary
No edit summary
No edit summary
 
(4 intermediate revisions by one other user not shown)
Line 478: Line 478:
{{Ps
{{Ps
|શીતલઃ  
|શીતલઃ  
સાચે જ હું કશું સમજતો નથી… માયા! તું મારી પાસેથી શેની અપેક્ષા રાખે છે?
|સાચે જ હું કશું સમજતો નથી… માયા! તું મારી પાસેથી શેની અપેક્ષા રાખે છે?
}}
}}
{{Ps
{{Ps
Line 530: Line 530:
}}
}}
{{Ps
{{Ps
બેનર્જીઃ કદાચ દસેક દિવસ થયા હશે…
|બેનર્જીઃ  
માયાઃ તમારે એકલા શીતલ સાથે જ સંબંધ છે કે પછી આ ઘર સાથે પણ કંઈ લેવાદેવા છે?
|કદાચ દસેક દિવસ થયા હશે…
બેનર્જીઃ અરે ભાભી! કેવી વાત કરો છો? આ તો બિઝનેસને કારણે નીકળી શકાતું નથી. બાકી ઘરે ન આવું એમ બને?
}}
માયાઃ તો તો સારું! બાકી તો મને તો એમ કે તમે અમને ભૂલી ગયા છો.
{{Ps
બેનર્જીઃ શીતલ! ક્યારે આવે છે નવો ઑર્ડર લેવા? આ વખતે તો તને એવો બલ્કી ઑર્ડર આપવો છે કે તું ભાભીને ઓર્નામેન્ટ્સથી લાદી જ દઈશ.
|માયાઃ  
શીતલઃ બોલ ક્યારે આવું? આવતી કાલે ત્રણ વાગ્યે? ફાવશે તને?
|તમારે એકલા શીતલ સાથે જ સંબંધ છે કે પછી આ ઘર સાથે પણ કંઈ લેવાદેવા છે?
બેનર્જીઃ જોયું ને ભાભી? ઑર્ડરનું નામ પડ્યું તો કેવું ચેતન આવ્યું શરીરમાં?
}}
માયાઃ બિઝનેસમૅનને તો બિઝનેસમાં જ રસ હોય ને! શીતલ, કાલે જ જઈ આવ! બેનર્જીબાબુના કામમાં ઢીલ કરવી સારી નહીં. ક્યારે તેનો વિચાર બદલાઈ જાય તેનું કશું નક્કી નહીં.
{{Ps
શીતલઃ (થોડી વાર માયા સામે જોઈ રહે છે.) હા! એ વાત સાચી છે. બેનર્જી! હું કાલે જ આવું છું.
|બેનર્જીઃ  
બેનર્જીઃ ના, ભાભી, એમ નહીં! પહેલાં તમે પ્રોમિસ લઈ લો કે આ ઑર્ડરમાંથી જેટલો પ્રોફિટ થાય તેના દસ ટકા તમારા.
|અરે ભાભી! કેવી વાત કરો છો? આ તો બિઝનેસને કારણે નીકળી શકાતું નથી. બાકી ઘરે ન આવું એમ બને?
શીતલઃ દસ ટકા?
}}
માયાઃ શીતલ પોતે જ મારો છે, પછી તેમાં ટકાવારીનો શો હિસાબ માંડું? બરાબર છે ને શીતલ?
{{Ps
શીતલઃ હા. એ તેં સાચું કહ્યું.
|માયાઃ  
બેનર્જીઃ ભાઈ! તમે લોકો ગજબના માણસ છો… અમે બંગાળીઓ તો દરેક બાબતમાં પત્નીને હિસ્સો આપીએ છીએ.
|તો તો સારું! બાકી તો મને તો એમ કે તમે અમને ભૂલી ગયા છો.
માયાઃ એમ? તો તો ઘણું સારું… તમારી પત્ની સુખી થશે. અરે હા! બેનર્જીબાબુ, ક્યારે લગ્ન કરો છો?
}}
બેનર્જીઃ બસ! તમારાં જેવી કોઈ સ્ત્રી મળી જાય તેની શોધમાં છું. બોલો! શોધી આપવી છે તમારે?
{{Ps
માયાઃ મારા જેવી સ્ત્રીને તમે નહીં સાચવી શકો.
|બેનર્જીઃ  
બેનર્જીઃ કેમ? શીતલ સાચવી શકે છે તો હું કેમ નહીં સાચવી શકું?
|શીતલ! ક્યારે આવે છે નવો ઑર્ડર લેવા? આ વખતે તો તને એવો બલ્કી ઑર્ડર આપવો છે કે તું ભાભીને ઓર્નામેન્ટ્સથી લાદી જ દઈશ.
માયાઃ શીતલની વાત અલગ છે… શીતલ તો પ્રતાપી પુરુષ છે… તમે છો?
}}
બેનર્જીઃ ના. હું શીતલ જેટલો પ્રતાપી નથી… પણ તમારાં જેવી સ્ત્રીને સાચવી શકું એટલો શક્તિશાળી તો છું જ.
{{Ps
માયાઃ કરવું છે પારખું?
|શીતલઃ  
બેનર્જીઃ એટલે?
|બોલ ક્યારે આવું? આવતી કાલે ત્રણ વાગ્યે? ફાવશે તને?
માયાઃ સાચવી જુઓ મને એક દિવસ… ખબર પડી જશે કેટલા શક્તિશાળી છો તમે તેની?
}}
બેનર્જીઃ શીતલ રજા આપતો હોય તો મને પ્રયોગ કરવામાં વાંધો નથી. બોલ, શીતલ! તારા એક આત્મીય મિત્રના જીવન-મૃત્યુનો સવાલ છે. બતાવી દઉં ભાભીને કે શીતલનો મિત્ર જરાય ગાંજ્યો જાય તેવો નથી?
{{Ps
શીતલઃ માયા! તું સાચે જ પારખું કરવા માગે છે?
|બેનર્જીઃ  
|જોયું ને ભાભી? ઑર્ડરનું નામ પડ્યું તો કેવું ચેતન આવ્યું શરીરમાં?
}}
{{Ps
|માયાઃ  
|બિઝનેસમૅનને તો બિઝનેસમાં જ રસ હોય ને! શીતલ, કાલે જ જઈ આવ! બેનર્જીબાબુના કામમાં ઢીલ કરવી સારી નહીં. ક્યારે તેનો વિચાર બદલાઈ જાય તેનું કશું નક્કી નહીં.
}}
{{Ps
|શીતલઃ  
|(થોડી વાર માયા સામે જોઈ રહે છે.) હા! એ વાત સાચી છે. બેનર્જી! હું કાલે જ આવું છું.
}}
{{Ps
|બેનર્જીઃ  
|ના, ભાભી, એમ નહીં! પહેલાં તમે પ્રોમિસ લઈ લો કે આ ઑર્ડરમાંથી જેટલો પ્રોફિટ થાય તેના દસ ટકા તમારા.
}}
{{Ps
|શીતલઃ  
|દસ ટકા?
}}
{{Ps
|માયાઃ  
|શીતલ પોતે જ મારો છે, પછી તેમાં ટકાવારીનો શો હિસાબ માંડું? બરાબર છે ને શીતલ?
}}
{{Ps
|શીતલઃ  
|હા. એ તેં સાચું કહ્યું.
}}
{{Ps
|બેનર્જીઃ  
|ભાઈ! તમે લોકો ગજબના માણસ છો… અમે બંગાળીઓ તો દરેક બાબતમાં પત્નીને હિસ્સો આપીએ છીએ.
}}
{{Ps
|માયાઃ  
|એમ? તો તો ઘણું સારું… તમારી પત્ની સુખી થશે. અરે હા! બેનર્જીબાબુ, ક્યારે લગ્ન કરો છો?
}}
{{Ps
|બેનર્જીઃ  
|બસ! તમારાં જેવી કોઈ સ્ત્રી મળી જાય તેની શોધમાં છું. બોલો! શોધી આપવી છે તમારે?
}}
{{Ps
|માયાઃ  
|મારા જેવી સ્ત્રીને તમે નહીં સાચવી શકો.
}}
{{Ps
|બેનર્જીઃ  
|કેમ? શીતલ સાચવી શકે છે તો હું કેમ નહીં સાચવી શકું?
}}
{{Ps
|માયાઃ  
|શીતલની વાત અલગ છે… શીતલ તો પ્રતાપી પુરુષ છે… તમે છો?
}}
{{Ps
|બેનર્જીઃ  
|ના. હું શીતલ જેટલો પ્રતાપી નથી… પણ તમારાં જેવી સ્ત્રીને સાચવી શકું એટલો શક્તિશાળી તો છું જ.
}}
{{Ps
|માયાઃ  
|કરવું છે પારખું?
}}
{{Ps
|બેનર્જીઃ  
|એટલે?
}}
{{Ps
|માયાઃ  
|સાચવી જુઓ મને એક દિવસ… ખબર પડી જશે કેટલા શક્તિશાળી છો તમે તેની?
}}
{{Ps
|બેનર્જીઃ  
|શીતલ રજા આપતો હોય તો મને પ્રયોગ કરવામાં વાંધો નથી. બોલ, શીતલ! તારા એક આત્મીય મિત્રના જીવન-મૃત્યુનો સવાલ છે. બતાવી દઉં ભાભીને કે શીતલનો મિત્ર જરાય ગાંજ્યો જાય તેવો નથી?
}}
{{Ps
|શીતલઃ  
|માયા! તું સાચે જ પારખું કરવા માગે છે?
}}
(બેનર્જી અને માયા હસી પડે છે. શીતલ બંનેની સામે જોઈ રહે છે.)
(બેનર્જી અને માયા હસી પડે છે. શીતલ બંનેની સામે જોઈ રહે છે.)
માયાઃ બોલો કોનું પારખું થઈ ગયું?
|માયાઃ  
બેનર્જીઃ શીતલ! મિત્રને માટે આટલો ત્યાગ કરવા પણ તું તૈયાર નથી ને?
|બોલો કોનું પારખું થઈ ગયું?
શીતલઃ બેનર્જી! મિત્રને માટે તું ત્યાગ કરવા તૈયાર છે?
}}
બેનર્જીઃ ચોક્કસ! બોલ! મિત્રને માટે હું મારું સર્વસ્વ ન્યોછાવર કરવા તૈયાર છું…
{{Ps
માયાઃ બેનર્જી ઉદાર દિલવાળા માણસ છે… એ કંઈ તારા જેવા સંકુચિત મગજના નથી.
|બેનર્જીઃ  
શીતલઃ બેનર્જી સાચે જ તું મારે માટે ગમે તે ત્યાગ કરવા તૈયાર છે?
|શીતલ! મિત્રને માટે આટલો ત્યાગ કરવા પણ તું તૈયાર નથી ને?
માયાઃ શીતલ! બેનર્જી વતી હું જવાબ આપું છું. બેનર્જી તારે માટે ગમે તે ત્યાગ કરતાં ખચકાશે નહીં. બોલ એની પાસેથી શેના ત્યાગની તું અપેક્ષા રાખે છે?
}}
શીતલઃ પણ માયા! બેનર્જીને બોલવા દે ને.
{{Ps
બેનર્જીઃ ચાલ ભાઈ! હું બોલું છું. ધ્યાનથી સાંભળ! તારે માટે… હું એટલે કે તપન બેનર્જી ગમે તે ત્યાગ કરવા તૈયાર છું. સહેજ પણ અચકાઈશ નહીં… બરાબર?
|શીતલઃ  
માયાઃ (તાળી પાડે છે.) બ્રેવો… બ્રેવો…
|બેનર્જી! મિત્રને માટે તું ત્યાગ કરવા તૈયાર છે?
શીતલઃ બેનર્જી! તું માયાને છોડી શકીશ?
}}
બેનર્જીઃ શું! શું કહે છે તું?
{{Ps
માયાઃ શીતલ! શું કહેવા માગે છે તું?
|બેનર્જીઃ  
શીતલઃ (ભારપૂર્વક) બેનર્જી! તું માયાને… એટલે કે મારી પત્નીને ચાહે છે ને? મારે ખાતર તેના પ્રેમનો ત્યાગ કરી શકીશ?
|ચોક્કસ! બોલ! મિત્રને માટે હું મારું સર્વસ્વ ન્યોછાવર કરવા તૈયાર છું…
}}
{{Ps
|માયાઃ  
|બેનર્જી ઉદાર દિલવાળા માણસ છે… એ કંઈ તારા જેવા સંકુચિત મગજના નથી.
}}
{{Ps
|શીતલઃ  
|બેનર્જી સાચે જ તું મારે માટે ગમે તે ત્યાગ કરવા તૈયાર છે?
}}
{{Ps
|માયાઃ  
|શીતલ! બેનર્જી વતી હું જવાબ આપું છું. બેનર્જી તારે માટે ગમે તે ત્યાગ કરતાં ખચકાશે નહીં. બોલ એની પાસેથી શેના ત્યાગની તું અપેક્ષા રાખે છે?
}}
{{Ps
|શીતલઃ  
|પણ માયા! બેનર્જીને બોલવા દે ને.
}}
{{Ps
|બેનર્જીઃ  
|ચાલ ભાઈ! હું બોલું છું. ધ્યાનથી સાંભળ! તારે માટે… હું એટલે કે તપન બેનર્જી ગમે તે ત્યાગ કરવા તૈયાર છું. સહેજ પણ અચકાઈશ નહીં… બરાબર?
}}
{{Ps
|માયાઃ  
|(તાળી પાડે છે.) બ્રેવો… બ્રેવો…
}}
{{Ps
|શીતલઃ  
|બેનર્જી! તું માયાને છોડી શકીશ?
}}
{{Ps
|બેનર્જીઃ  
|શું! શું કહે છે તું?
}}
{{Ps
|માયાઃ  
|શીતલ! શું કહેવા માગે છે તું?
}}
{{Ps
|શીતલઃ  
|(ભારપૂર્વક) બેનર્જી! તું માયાને… એટલે કે મારી પત્નીને ચાહે છે ને? મારે ખાતર તેના પ્રેમનો ત્યાગ કરી શકીશ?
}}
(બેનર્જી તથા માયા તેને જોઈ રહે છે.)
(બેનર્જી તથા માયા તેને જોઈ રહે છે.)
(ટેલિફોનની ઘંટડી વાગે છે… શીતલ ઊભો થાય છે અને ટેલિફોન પાસે જાય છે. રિસીવર ઊંચકે છે. સામે છેડેથી આવતો અવાજ ઑડિયન્સને માઇક દ્વારા સંભળાવો જોઈએ.)
(ટેલિફોનની ઘંટડી વાગે છે… શીતલ ઊભો થાય છે અને ટેલિફોન પાસે જાય છે. રિસીવર ઊંચકે છે. સામે છેડેથી આવતો અવાજ ઑડિયન્સને માઇક દ્વારા સંભળાવો જોઈએ.)
શીતલઃ હલ્લો, હું શીતલ બોલું છું.
{{Ps
ગીરાઃ શીતલ! હું ગીરા બોલું છું… પછી શું વિચાર્યું તેં?
|શીતલઃ  
શીતલઃ શેના વિશે?
|હલ્લો, હું શીતલ બોલું છું.
ગીરાઃ મેં સૂચવેલા ઉપાય વિશે… થાય છે હિંમત? કે પછી ફસકી પડ્યો?
}}
શીતલઃ વિચારું છું… હજુ શી ઉતાવળ છે?
{{Ps
ગીરાઃ બસ ને! મને ખબર જ હતી. તું તદ્દન નિર્માલ્ય છે… તારાથી કશું જ થઈ શકે તેમ નથી…
|ગીરાઃ  
શીતલઃ બોલ! બીજું કશું કહેવું છે?
|શીતલ! હું ગીરા બોલું છું… પછી શું વિચાર્યું તેં?
ગીરાઃ ના, ના, ના. મારે કશું કહેવું નથી… તારા જેવા માયકાંગલા માણસને શું કહેવાનું હોય? અને કહીને શો ફાયદો?
}}
શીતલઃ સારું! હું આવું છું તારી પાસે.
{{Ps
ગીરાઃ કોઈ જરૂર નથી. મારી પાસે આવવાની.
|શીતલઃ  
|શેના વિશે?
}}
{{Ps
|ગીરાઃ  
|મેં સૂચવેલા ઉપાય વિશે… થાય છે હિંમત? કે પછી ફસકી પડ્યો?
}}
{{Ps
|શીતલઃ  
|વિચારું છું… હજુ શી ઉતાવળ છે?
}}
{{Ps
|ગીરાઃ  
|બસ ને! મને ખબર જ હતી. તું તદ્દન નિર્માલ્ય છે… તારાથી કશું જ થઈ શકે તેમ નથી…
}}
{{Ps
|શીતલઃ  
|બોલ! બીજું કશું કહેવું છે?
}}
{{Ps
|ગીરાઃ  
|ના, ના, ના. મારે કશું કહેવું નથી… તારા જેવા માયકાંગલા માણસને શું કહેવાનું હોય? અને કહીને શો ફાયદો?
}}
{{Ps
|શીતલઃ  
|સારું! હું આવું છું તારી પાસે.
}}
{{Ps
|ગીરાઃ કોઈ જરૂર નથી. મારી પાસે આવવાની.
}}
(ગીરા ટેલિફોન મૂકી દે છે તેનો ખટાક અવાજ સંભળાય છે. શીતલ પણ ટેલિફોન મૂકી દે છે અને પછી માયા સામે જોઈને…)
(ગીરા ટેલિફોન મૂકી દે છે તેનો ખટાક અવાજ સંભળાય છે. શીતલ પણ ટેલિફોન મૂકી દે છે અને પછી માયા સામે જોઈને…)
શીતલઃ માયા! મારે એક જરૂરી કામ છે એટલે બહાર જાઉં છું. કદાચ મોડું થશે… બેનર્જી આવજે… આવતીકાલે સાડા ત્રણ વાગે તને ઑફિસમાં મળીશ… આવજે…
{{Ps
|શીતલઃ  
|માયા! મારે એક જરૂરી કામ છે એટલે બહાર જાઉં છું. કદાચ મોડું થશે… બેનર્જી આવજે… આવતીકાલે સાડા ત્રણ વાગે તને ઑફિસમાં મળીશ… આવજે…
}}
(શીતલ બહાર નીકળી જાય છે. માયા તથા બેનર્જી એકબીજાં સામે જોઈ રહે છે. શીતલ પડદા પાસે આવીને ઊભો રહે છે… એ વખતે માયા અને બેનર્જી બંને એકબીજાં સામે જોતાં માત્ર બેસી રહે છે… કશું જ બોલતાં નથી. શીતલ પિસ્તોલ તાકે છે. ફાયર કરે છે અને માયાને ગોળી વાગે છે અને તે ઢળી પડે છે… બેનર્જી એમ જ બેસી રહે છે… નાટક એમ જ પૂરું થાય છે.)
(શીતલ બહાર નીકળી જાય છે. માયા તથા બેનર્જી એકબીજાં સામે જોઈ રહે છે. શીતલ પડદા પાસે આવીને ઊભો રહે છે… એ વખતે માયા અને બેનર્જી બંને એકબીજાં સામે જોતાં માત્ર બેસી રહે છે… કશું જ બોલતાં નથી. શીતલ પિસ્તોલ તાકે છે. ફાયર કરે છે અને માયાને ગોળી વાગે છે અને તે ઢળી પડે છે… બેનર્જી એમ જ બેસી રહે છે… નાટક એમ જ પૂરું થાય છે.)
<center>'''(કર્ટન)'''</center>
<center>'''(કર્ટન)'''</center>
{{Right|(ચાર ચહેરાઃ એક માણસ)}}
{{Right|(ચાર ચહેરાઃ એક માણસ)}}
{{Poem2Close}}
 
<br>
{{HeaderNav2
|previous = લાઇન
|next = સાત હજાર સમુદ્રો
}}
MeghaBhavsar
18,450

edits

Retrieved from "https://wiki.ekatrafoundation.org/wiki/Special:MobileDiff/37435...38185"