પુનશ્ચ: Difference between revisions

પુનશ્ચ (view source)

Revision as of 06:04, 9 August 2022

5,523 bytes added , 06:04, 9 August 2022

no edit summary

MeghaBhavsar

18,450

edits

@@ Line 253: / Line 253: @@
 {{સ-મ|૨૦૦૭}} <br>
+</poem>
+== આમ તમે જો ન આવો ==
+<poem>
+મારાં ખુલ્લાં દ્વાર,
+એની પાર
+તાકી તાકી
+મારી આંખો થાકી.
+આમ તમે જો ન આવો
+ને કશુંય તે ન ક્હાવો,
+તો જાણો છોને હું કેવી ડરી જાઉં,
+કોઈ પણ ક્ષણે મરી જાઉં.
+{{સ-મ|૨૦૦૪}} <br>
+</poem>
+== તમે જો ન હો ==
+<poem>
+તમે જો ન હો તો પછી મારે માટે શું છે ?
+મારું મન આવો પ્રશ્ન પણ કોને પૂછે ?
+મૃત્યુ ને પ્રેમ, સિક્કાની બે બાજુ, હું જાણું,
+પણ તમે જો હો તો એ મૃત્યુને ય માણું.
+પણ તમે જો ન હો તો પછી એ ન્યૂનતા,
+મૃત્યુથી વિશેષ એવું મૃત્યુ, એ શૂન્યતા,
+એ એકલતાનાં આંસુ પછી કોણ લૂછે ?
+{{સ-મ|૨૦૦૪}} <br>
+</poem>
+== જેને ‘મારું’ કહી શકું ==
+<poem>
+મને થાય ક્યાંક કોઈ એવું હોય જેને ‘મારું’ કહી શકું,
+જેને મારા મનમાં જે હોય – નરસું કે સારું – કહી શકું.
+ભલેને એનામાં મારા જેવી અધૂરપો હોય,
+પણ સાથે સાથે થોડીઘણી મધુરપો હોય;
+જેને અન્યથી ઊંચું કે નીચું નહિ, પણ ન્યારું કહી શકું.
+જે મારા એકાન્તની એકલતાને સહી શકે,
+હું જેવી છું તેવી ગાંડીઘેલી મને ગ્રહી શકે;
+એ માનવી હોય પણ એને પ્રભુથી યે પ્યારું કહી શકું.
+{{સ-મ|૨૦૦૭}} <br>
+</poem>
+== તમે ધ્રુવ, તમે ધરી ==
+<poem>
+આ મારી આંખો સારા યે સંસારમાં ફરી ફરી,
+પ્રિયે, અંતે એકમાત્ર તમારી પર જ ઠરી.
+સૌંદર્ય શું એ એણે અહીં જ જાણ્યું,
+આનંદ શું એ એણે હવે પ્રમાણ્યું;
+મારી આંખો હવે એ બન્નેથી સદા ભરી ભરી.
+એ હવે અંતરમાં જ રમ્યા કરે,
+તમારી આસપાસ જ નમ્યા કરે;
+મારા સંસારમાં હવે તમે ધ્રુવ, તમે ધરી.
+{{સ-મ|૨૦૦૭}} <br>
+</poem>
+== પ્રેમમાં વિલંબ ==
+<poem>
+આમ ને આમ તો વર્ષો વહી જશે,
+વિલંબની વ્યથા કેમ સહી જશે ?
+જુઓ, વસંત તો આ... આ ચાલી,
+જોતજોતાં ડાળ થશે ખાલી;
+પછી તમે આવો, શા ખપનું ?
+મારું જન્માન્તરનું સપનું
+એ તો માત્ર સપનું જ રહી જશે.
+પછી આયુષ્યનો શેષભાગ
+કેવોક હશે ? ગ્રીષ્મની આગ
+ને શિશરનું હિમ ! એ કથા,
+મૃત્યુ પૂર્વે મૃત્યુની એ વ્યથા
+ક્ષણે ક્ષણે એકાન્તમાં કહી જશે.
+{{સ-મ|૨૦૦૫}} <br>
+</poem>
+== મારા પ્રેમમાં ==
+<poem>
+મારા પ્રેમમાં વિલંબિત લય છે,
+પ્રિયજન, એનો તમને ભય છે ?
+મારા પ્રેમમાં ન સમુદ્રતટના તરંગની દ્રુત ગતિ,
+ન એના જેવો કો’ ભાવાવેશ ભૂમિ પ્રતિ,
+ન એના જેવો કોઈ ઉન્માદ કે ઉદ્રેક,
+ન એના જેવો આવેગનો કો’ અતિરેક,
+ન એના જેવો ભરતીનો કો’ રઘવાટ,
+ન એના જેવો તલસાટ કે ઘુઘવાટ;
+મારા પ્રેમમાં ન વસંતનું કે એના વિલાસનું વય છે,
+પ્રિયજન, એનો તમને ભય છે ?
+મારા પ્રેમમાં છે મધ્યસમુદ્રના વમળની વક્ર ગતિ,
+એથી એમાં નથી કોઈ તટ પ્રતિ રતિ,
+એ તો એની જેમ જ્યાં છે ત્યાં જ ઘૂમ્યા કરે,
+ને એની જેમ દિશાશૂન્ય ઝઝૂમ્યા કરે,
+મારો પ્રેમ સમુદ્રતલે વિરમી જશે ?
+ને અનંત મૌનમાં, મૃત્યુમાં શમી જશે ?
+મારા પ્રેમમાં એવો કોઈ શાપ છે કે અંતે એનો ક્ષય છે ?
+પ્રિયજન, એનો તમને ભય છે ?
+{{સ-મ|૨૦૦૫}} <br>
 </poem>