અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/પ્રહલાદ પારેખ/એક દિવસ તો આવ પ્રભાત

એક દિવસ તો આવ પ્રભાત?
         એક દિવસ તો ખૂટે રાત. એક દિવસ.

જુગ જુગથી આવે જગ આરે,
કિરણોને તારાં વિસ્તારે;
હું તો માગું એક જ દિનને :
         વરસોથી જોઉં વાટ. એક દિવસ.

વિહંગગણ ને મારાં ફૂલ
પડી રહ્યાં નીંદર-મશગૂલ;
જગાડ તેને, ભર મન મારે
         ગીત અને પમરાટ. એક દિવસ.

અંધકારનું લોહ છે પડિયું,
જન્મ થકી જાણે એ જડિયું;
પારસ ઓ! અડ એક વાર, ને
         પછી ન ચડશે કાટ. એક દિવસ.

અણખીલી મુજ કમળકળી આ,
         પડી રાતને હાથ;
આવ આવ તું ખિલાવ એને
         દે ને પૂરણ ઘાટ. એક દિવસ.

(બારી બહાર, પૃ. ૭૨)