સમગ્ર અરધી સદીની વાચનયાત્રા/રૈહાનાતૈયબજી/ઈમાન કા રંગ: Difference between revisions

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
(Created page with "{{Poem2Open}} {{space}} હમારેસમાજમેંસેઈમાનકારંગક્યોંઊડગયાહૈ? યહકૌનસીઆસુરીશક...")
 
No edit summary
 
Line 1: Line 1:
{{Poem2Open}}
{{Poem2Open}}
{{space}}
હમારેસમાજમેંસેઈમાનકારંગક્યોંઊડગયાહૈ? યહકૌનસીઆસુરીશક્તિહૈ, જોહમારીકૌમકોઝૂઠી-ફરેબીઔરનિર્લજ્જ-બેઈમાનીબનારહીહૈ? મામૂલીસબજીવાલોંસેલેકરઊંચેસેઊંચેઅમલદારોંમેંઘૂસખોરી, બેઈમાની, મામાકાકાગીરી, ઔરએકઅજીબનિષ્ઠુરખુદગર્જીઔરખુદપરસ્તીકૈસેઆગઈ? હમારેવ્યાપારીઓંનેપૈસોંકીઐસીપૂજાચલાઈહૈકિદવાઈયોંઔરભોજ્યપદાર્થોમેંહાનિકારકમિશ્રણકરતેહુએઉન્હેંજરાભીહિચકનહીંહોતી. હમારેસરકારીદફતરોંનેબેઈમાનીકોકાર્યકુશલતાકાએકઅનિવાર્યઅંગમાનાહૈ! ગરીબોંમેંઅબભીકુછઈમાનબાકીહૈ. મગરજૈસેજૈસેસમાજીસ્તરઊંચાચઢતાહૈ, વૈસેહીવૈસેહરતરહકીબેઈમાની, લાંચરિશ્વતખોરી, ગૈરઇન્સાફીઔરજુલ્મકાસ્વરતારસપ્તકતકપહૂંચતાનજરઆતાહૈ. ઈસકીક્યાવજહહૈ?
મૈંમાનતીહૂંકિઈસકીવજહધર્મકાત્યાગહૈ. આજલોગખુદાસેનહીંડરતે — વેખુદામેંમાનતેહીકહાંહૈ? દુનિયાભરમેંભારતબેઈમાનીઔરક્રૂરતાકેલિયેબદનામહોગયાહૈ. મૈંમગરીબકેદેશોંકોભીદેખતીહૂં, ઔરદેખતીહૂંકિહરજગહબેઈમાનીકીબોલબાલાહૈ. કઈદેશપૈસેઔરવ્યાપારમેંઈમાનદારહૈં, તોઆપસીવ્યવહાર, અંતરરાષ્ટ્રીયનીતિઔરસામાજિકલેનદેનમેંસખ્તબેઈમાનહૈં. બેઈમાનીએકતરહકીહોયાદૂસરીતરહકી — બેઈમાનીસોઆખિરબેઈમાની!
મૈંસોચતીહૂંકિપૈસા-પરસ્તીઇન્સાનકોકહાંતકગિરાસકતીહૈ! એકજમાનેમેંસુફીદદાઢઔરસુફીદબાલકાકુછપાસ-લિહાજઔરએહતરામહોતાથા. ઔરઆજ? બચ્ચોંકાભીકુછખયાલહોતાથા, કિઉનકેસામનેઅમુક-અમુકબાતેંનહો. આજ? યહક્યાહોરહાહૈ? ઔરયહહમેંકહાંલેજારહાહૈ?
એકબારએકકિરાયેકીમોટરવાલેનેદામકાઆગ્રહરખતેહુએકહાથા, “માતાજી, દોઆનેકેલિયેઈમાનખોકરહમકહાંજાયેંગે? હમારેભીબાલબચ્ચેંહૈં, જી!” બસ, યહબાતહૈ. ઉસઅનપઢકોજ્ઞાનથાકિહરામકીપાઈઔરહરામકાદાનાકૈસીતબાહીમચાસકતેહૈં. આજકીતાલીમકુછભીસિખાતીહો, પરયેસનાતનસત્યનહીંસિખાતી. નતીજેદેખલીજિયે!


હમારે સમાજ મેં સે ઈમાન કા રંગ ક્યોં ઊડ ગયા હૈ? યહ કૌન સી આસુરી શક્તિ હૈ, જો હમારી કૌમ કો ઝૂઠી-ફરેબી ઔર નિર્લજ્જ-બેઈમાની બના રહી હૈ? મામૂલી સબજીવાલોં સે લેકર ઊંચે સે ઊંચે અમલદારોં મેં ઘૂસખોરી, બેઈમાની, મામાકાકાગીરી, ઔર એક અજીબ નિષ્ઠુર ખુદગર્જી ઔર ખુદપરસ્તી કૈસે આ ગઈ? હમારે વ્યાપારીઓં ને પૈસોં કી ઐસી પૂજા ચલાઈ હૈ કિ દવાઈયોં ઔર ભોજ્ય પદાર્થો મેં હાનિકારક મિશ્રણ કરતે હુએ ઉન્હેં જરા ભી હિચક નહીં હોતી. હમારે સરકારી દફતરોં ને બેઈમાની કો કાર્યકુશલતા કા એક અનિવાર્ય અંગ માના હૈ! ગરીબોં મેં અબ ભી કુછ ઈમાન બાકી હૈ. મગર જૈસે જૈસે સમાજી સ્તર ઊંચા ચઢતા હૈ, વૈસે હી વૈસે હર તરહ કી બેઈમાની, લાંચરિશ્વતખોરી, ગૈરઇન્સાફી ઔર જુલ્મ કા સ્વર તારસપ્તક તક પહૂંચતા નજર આતા હૈ. ઈસ કી ક્યા વજહ હૈ?
મૈં માનતી હૂં કિ ઈસ કી વજહ ધર્મ કા ત્યાગ હૈ. આજ લોગ ખુદા સે નહીં ડરતે — વે ખુદા મેં માનતે હી કહાં હૈ? દુનિયાભર મેં ભારત બેઈમાની ઔર ક્રૂરતા કે લિયે બદનામ હો ગયા હૈ. મૈં મગરીબ કે દેશોં કો ભી દેખતી હૂં, ઔર દેખતી હૂં કિ હર જગહ બેઈમાની કી બોલબાલા હૈ. કઈ દેશ પૈસે ઔર વ્યાપાર મેં ઈમાનદાર હૈં, તો આપસી વ્યવહાર, અંતરરાષ્ટ્રીય નીતિ ઔર સામાજિક લેનદેન મેં સખ્ત બેઈમાન હૈં. બેઈમાની એક તરહ કી હો યા દૂસરી તરહ કી — બેઈમાની સો આખિર બેઈમાની!
મૈં સોચતી હૂં કિ પૈસા-પરસ્તી ઇન્સાન કો કહાં તક ગિરા સકતી હૈ! એક જમાને મેં સુફીદ દાઢ ઔર સુફીદ બાલ કા કુછ પાસ-લિહાજ ઔર એહતરામ હોતા થા. ઔર આજ? બચ્ચોંકા ભી કુછ ખયાલ હોતા થા, કિ ઉનકે સામને અમુક-અમુક બાતેં ન હો. આજ? યહ ક્યા હો રહા હૈ? ઔર યહ હમેં કહાં લે જા રહા હૈ?
એક બાર એક કિરાયે કી મોટરવાલે ને દામકા આગ્રહ રખતે હુએ કહા થા, “માતાજી, દો આને કે લિયે ઈમાન ખોકર હમ કહાં જાયેંગે? હમારે ભી બાલબચ્ચેં હૈં, જી!” બસ, યહ બાત હૈ. ઉસ અનપઢ કો જ્ઞાન થા કિ હરામ કી પાઈ ઔર હરામ કા દાના કૈસી તબાહી મચા સકતે હૈં. આજ કી તાલીમ કુછ ભી સિખાતી હો, પર યે સનાતન સત્ય નહીં સિખાતી. નતીજે દેખ લીજિયે!
{{Poem2Close}}
{{Poem2Close}}

Latest revision as of 08:51, 28 September 2022


હમારે સમાજ મેં સે ઈમાન કા રંગ ક્યોં ઊડ ગયા હૈ? યહ કૌન સી આસુરી શક્તિ હૈ, જો હમારી કૌમ કો ઝૂઠી-ફરેબી ઔર નિર્લજ્જ-બેઈમાની બના રહી હૈ? મામૂલી સબજીવાલોં સે લેકર ઊંચે સે ઊંચે અમલદારોં મેં ઘૂસખોરી, બેઈમાની, મામાકાકાગીરી, ઔર એક અજીબ નિષ્ઠુર ખુદગર્જી ઔર ખુદપરસ્તી કૈસે આ ગઈ? હમારે વ્યાપારીઓં ને પૈસોં કી ઐસી પૂજા ચલાઈ હૈ કિ દવાઈયોં ઔર ભોજ્ય પદાર્થો મેં હાનિકારક મિશ્રણ કરતે હુએ ઉન્હેં જરા ભી હિચક નહીં હોતી. હમારે સરકારી દફતરોં ને બેઈમાની કો કાર્યકુશલતા કા એક અનિવાર્ય અંગ માના હૈ! ગરીબોં મેં અબ ભી કુછ ઈમાન બાકી હૈ. મગર જૈસે જૈસે સમાજી સ્તર ઊંચા ચઢતા હૈ, વૈસે હી વૈસે હર તરહ કી બેઈમાની, લાંચરિશ્વતખોરી, ગૈરઇન્સાફી ઔર જુલ્મ કા સ્વર તારસપ્તક તક પહૂંચતા નજર આતા હૈ. ઈસ કી ક્યા વજહ હૈ? મૈં માનતી હૂં કિ ઈસ કી વજહ ધર્મ કા ત્યાગ હૈ. આજ લોગ ખુદા સે નહીં ડરતે — વે ખુદા મેં માનતે હી કહાં હૈ? દુનિયાભર મેં ભારત બેઈમાની ઔર ક્રૂરતા કે લિયે બદનામ હો ગયા હૈ. મૈં મગરીબ કે દેશોં કો ભી દેખતી હૂં, ઔર દેખતી હૂં કિ હર જગહ બેઈમાની કી બોલબાલા હૈ. કઈ દેશ પૈસે ઔર વ્યાપાર મેં ઈમાનદાર હૈં, તો આપસી વ્યવહાર, અંતરરાષ્ટ્રીય નીતિ ઔર સામાજિક લેનદેન મેં સખ્ત બેઈમાન હૈં. બેઈમાની એક તરહ કી હો યા દૂસરી તરહ કી — બેઈમાની સો આખિર બેઈમાની! મૈં સોચતી હૂં કિ પૈસા-પરસ્તી ઇન્સાન કો કહાં તક ગિરા સકતી હૈ! એક જમાને મેં સુફીદ દાઢ ઔર સુફીદ બાલ કા કુછ પાસ-લિહાજ ઔર એહતરામ હોતા થા. ઔર આજ? બચ્ચોંકા ભી કુછ ખયાલ હોતા થા, કિ ઉનકે સામને અમુક-અમુક બાતેં ન હો. આજ? યહ ક્યા હો રહા હૈ? ઔર યહ હમેં કહાં લે જા રહા હૈ? એક બાર એક કિરાયે કી મોટરવાલે ને દામકા આગ્રહ રખતે હુએ કહા થા, “માતાજી, દો આને કે લિયે ઈમાન ખોકર હમ કહાં જાયેંગે? હમારે ભી બાલબચ્ચેં હૈં, જી!” બસ, યહ બાત હૈ. ઉસ અનપઢ કો જ્ઞાન થા કિ હરામ કી પાઈ ઔર હરામ કા દાના કૈસી તબાહી મચા સકતે હૈં. આજ કી તાલીમ કુછ ભી સિખાતી હો, પર યે સનાતન સત્ય નહીં સિખાતી. નતીજે દેખ લીજિયે!