સમગ્ર અરધી સદીની વાચનયાત્રા/સુન્દરમ્/પ્હેલવ્હેલી: Difference between revisions

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
No edit summary
No edit summary
 
Line 9: Line 9:
કોણે ધરતી દીધી અહીં ઠેલી રે, પ્હેલવ્હેલી?
કોણે ધરતી દીધી અહીં ઠેલી રે, પ્હેલવ્હેલી?
રે પ્હેલવ્હેલી.
રે પ્હેલવ્હેલી.
હાં રે પ્હેલવ્હેલી રે,
હાં રે પ્હેલવ્હેલી રે,
કોઈ કહેશો કે ધરતીને ખોળે રે,
કોઈ કહેશો કે ધરતીને ખોળે રે,
કોણે નદીઓને વ્હેતી મેલી રે, પ્હેલવ્હેલી?
કોણે નદીઓને વ્હેતી મેલી રે, પ્હેલવ્હેલી?
રે પ્હેલવ્હેલી.
રે પ્હેલવ્હેલી.
કોઈ કહેશો કે સાતે સાગરને રે,
કોઈ કહેશો કે સાતે સાગરને રે,
કોણે આવીને પાળ આ બાંધેલી રે
કોણે આવીને પાળ આ બાંધેલી રે
પ્હેલવ્હેલી?
પ્હેલવ્હેલી?
રે પ્હેલવ્હેલી....
રે પ્હેલવ્હેલી....
હાં રે પ્હેલવ્હેલી રે,
હાં રે પ્હેલવ્હેલી રે,
કોઈ કહેશો કે કોકિલને કંઠે રે,
કોઈ કહેશો કે કોકિલને કંઠે રે,
કોણે સંતાઈ, સૂરરેલ રેલી રે, પ્હેલવ્હેલી?
કોણે સંતાઈ, સૂરરેલ રેલી રે, પ્હેલવ્હેલી?
રે પ્હેલવ્હેલી...
રે પ્હેલવ્હેલી...
પેલા ઘેલા ચકોર તણા ચિત્તે રે,
પેલા ઘેલા ચકોર તણા ચિત્તે રે,
કોણે ચંદરની પ્રીતડી ભરેલી રે, પ્હેલવ્હેલી?
કોણે ચંદરની પ્રીતડી ભરેલી રે, પ્હેલવ્હેલી?
રે પ્હેલવ્હેલી...
રે પ્હેલવ્હેલી...
હાં રે પ્હેલવ્હેલી રે,
હાં રે પ્હેલવ્હેલી રે,
નાનાં બાળકાંને માત સામું જોઈ રે,
નાનાં બાળકાંને માત સામું જોઈ રે,
કોણે હસવાની વાત શીખવેલી રે, પ્હેલવ્હેલી,
કોણે હસવાની વાત શીખવેલી રે, પ્હેલવ્હેલી,
રે પ્હેલવ્હેલી.
રે પ્હેલવ્હેલી.
કોઈ કહેશો શહીદ તણે હૈયે રે,
કોઈ કહેશો શહીદ તણે હૈયે રે,
કોણે કુરબાનીને કોતરેલી રે, પ્હેલવ્હેલી?
કોણે કુરબાનીને કોતરેલી રે, પ્હેલવ્હેલી?
રે પ્હેલવ્હેલી.
રે પ્હેલવ્હેલી.
{{Right|[‘રંગ રંગ વાદળિયાં’ પુસ્તક: ૧૯૩૯]}}
{{Right|[‘રંગ રંગ વાદળિયાં’ પુસ્તક: ૧૯૩૯]}}
</poem>
</poem>

Latest revision as of 12:42, 29 September 2022



હાં રે પ્હેલવ્હેલી રે,
કોઈ કહેશો કે તારલાની ટોળી રે,
કોણે આકાશે રમવા મેલી રે, પ્હેલવ્હેલી?
રે પ્હેલવ્હેલી.
કોઈ કહેશો કે ગેબમાંથી કાઢી રે,
કોણે ધરતી દીધી અહીં ઠેલી રે, પ્હેલવ્હેલી?
રે પ્હેલવ્હેલી.

હાં રે પ્હેલવ્હેલી રે,
કોઈ કહેશો કે ધરતીને ખોળે રે,
કોણે નદીઓને વ્હેતી મેલી રે, પ્હેલવ્હેલી?
રે પ્હેલવ્હેલી.

કોઈ કહેશો કે સાતે સાગરને રે,
કોણે આવીને પાળ આ બાંધેલી રે
પ્હેલવ્હેલી?
રે પ્હેલવ્હેલી....

હાં રે પ્હેલવ્હેલી રે,
કોઈ કહેશો કે કોકિલને કંઠે રે,
કોણે સંતાઈ, સૂરરેલ રેલી રે, પ્હેલવ્હેલી?
રે પ્હેલવ્હેલી...

પેલા ઘેલા ચકોર તણા ચિત્તે રે,
કોણે ચંદરની પ્રીતડી ભરેલી રે, પ્હેલવ્હેલી?
રે પ્હેલવ્હેલી...

હાં રે પ્હેલવ્હેલી રે,
નાનાં બાળકાંને માત સામું જોઈ રે,
કોણે હસવાની વાત શીખવેલી રે, પ્હેલવ્હેલી,
રે પ્હેલવ્હેલી.

કોઈ કહેશો શહીદ તણે હૈયે રે,
કોણે કુરબાનીને કોતરેલી રે, પ્હેલવ્હેલી?
રે પ્હેલવ્હેલી.

[‘રંગ રંગ વાદળિયાં’ પુસ્તક: ૧૯૩૯]