26,604
edits
શાહજહાં/સાતમો પ્રવેશ3: Difference between revisions
no edit summary
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 225: | Line 225: | ||
{{Right|[એટલું કહી સિપાર એ જલ્લાદના હાથ છોડાવવા મથે છે.]}} | {{Right|[એટલું કહી સિપાર એ જલ્લાદના હાથ છોડાવવા મથે છે.]}} | ||
{{Ps | {{Ps | ||
દારા : ઊભા રહો, હું એને સમજાવી લઉં. પછી એ કાંઈ તોફાન નહિ કરે. | |દારા : | ||
[જલ્લાદ સિપારને છોડી દે છે. સિપાર દારાની પાસે આવી ઊભો રહે છે.] | |ઊભા રહો, હું એને સમજાવી લઉં. પછી એ કાંઈ તોફાન નહિ કરે. | ||
દારા : [સિપારનો હાથ ઝાલી] સિપાર! | }} | ||
સિપાર : હં બાબા! — | {{Right|[જલ્લાદ સિપારને છોડી દે છે. સિપાર દારાની પાસે આવી ઊભો રહે છે.]}} | ||
દારા : સિપાર – મારા પ્યારા બેટા! મને હવે રજા દે! તેં આટલા દિવસ મને તજ્યો નથી — ટાઢમાં, તાપમાં, ભૂખમાં ને ઉજાગરામાં. તું મારી સાથે અરણ્યમાં અને રણવગડામાં આથડ્યો છે, છતાં તેં મને છોડ્યો નથી. હું દુઃખમાં અંધ બની તારી છાતીમાં છૂરી મારવા ગયો હતો. છતાંયે તેં મને છોડ્યો નથી. મારી સફરમાં, યુદ્ધમાં ને કેદમાં, મારા પ્રાણની પેઠે છાતીની અંદર લોહી સાથે મળીને તું રહ્યો હતો, મને છોડ્યો નહોતો. આજ તારો આ નિર્દય — [બોલતાં બોલતાં દારાનો અવાજ તૂટી જાય છે. ત્યાર પછી બહુ મુશ્કેલીથી જીવને દબાવી દારા કહે છે.] તારો નિર્દય પિતા આજ તને છોડીને ચાલ્યો છે. | {{Ps | ||
સિપાર : બાબા! અમ્મા ગઈ — અને તમે પણ — [રડે છે.] | |દારા : | ||
દારા : શું કરું, ભાઈ! ઇલાજ નથી. આજે મારે મરવું જ જોઈએ. મારો દેહ છોડતાં મને આજ એટલું કષ્ટ નથી થતું, જેટલું તને છોડી જતાં થાય છે. [આંખો લૂછે છે.] જા, બેટા! | |[સિપારનો હાથ ઝાલી] સિપાર! | ||
સિપાર : બાબા! તમને છોડીને હું નથી જવાનો. | }} | ||
દારા : સિપાર! તેં તો આજ સુધી કદી પણ મારું કહેવું ઉથાપ્યું નથી — કદી પણ નહિ ને [આંખો લૂછે છે.] જા, બેટા! મારી છેલ્લી આજ્ઞા — બાબાની આજીજી કબૂલ રાખ. જા! | {{Ps | ||
[સિપાર નીચે મોંએ ચાલ્યો જવા તૈયાર થાય છે.] | |સિપાર : | ||
દારા : સિપાર! | |હં બાબા! — | ||
[સિપાર પાછો ફરે છે.] | }} | ||
દારા : એક વાર છાતીએ ચાંપી લઉં. [હૈયે ચાંપે છે] ઓહ! — હવે જા, બેટા! | {{Ps | ||
[સિપાર મંત્રમુગ્ધ જેવો નીચે મોંએ એક જલ્લાદની સાથે બીજા ઓરડામાં ચાલ્યો જાય છે.] | |દારા : | ||
દારા : [ઊંચે નિહાળી છાતી પર હાથ રાખી] ઈશ્વર! પૂર્વ જન્મે એવું કયું ઘોર પાપ કર્યું, તું મેં! ઓહ, જવા દો, પતી ગયું. નાજીર, તારું કામ કર, ભાઈ! | |સિપાર – મારા પ્યારા બેટા! મને હવે રજા દે! તેં આટલા દિવસ મને તજ્યો નથી — ટાઢમાં, તાપમાં, ભૂખમાં ને ઉજાગરામાં. તું મારી સાથે અરણ્યમાં અને રણવગડામાં આથડ્યો છે, છતાં તેં મને છોડ્યો નથી. હું દુઃખમાં અંધ બની તારી છાતીમાં છૂરી મારવા ગયો હતો. છતાંયે તેં મને છોડ્યો નથી. મારી સફરમાં, યુદ્ધમાં ને કેદમાં, મારા પ્રાણની પેઠે છાતીની અંદર લોહી સાથે મળીને તું રહ્યો હતો, મને છોડ્યો નહોતો. આજ તારો આ નિર્દય — [બોલતાં બોલતાં દારાનો અવાજ તૂટી જાય છે. ત્યાર પછી બહુ મુશ્કેલીથી જીવને દબાવી દારા કહે છે.] તારો નિર્દય પિતા આજ તને છોડીને ચાલ્યો છે. | ||
જીહન : બાજુના ઓરડામાં લઈ જઈને પતાવી લાવો. આંહીં કરવાની જરૂર નથી. | }} | ||
[બન્ને જલ્લાદ દારાને લઈને ચાલ્યા જાય છે.] | {{Ps | ||
જીહન : મારા જીવનદાતાની હત્યા નજરોનજર ક્યાં જોવી? એ — કુહાડીનો ધડાકો : એ — મૉતની ચિચિયારી. | |સિપાર : | ||
[નેપથ્યમાં ઓ! ઓ! ઓ!] | |બાબા! અમ્મા ગઈ — અને તમે પણ — [રડે છે.] | ||
જીહન : બસ, બધું ખતમ! | }} | ||
સિપાર : [બીજા ઓરડામાં] બાબા! બાબા! | {{Ps | ||
[જલ્લાદો દારાનું માથું લઈને દાખલ થાય છે.] | |દારા : | ||
જીહન : લાવો, માથું મને આપો. હું જ શહેનશાહની પાસે લઈ જઈશ. | |શું કરું, ભાઈ! ઇલાજ નથી. આજે મારે મરવું જ જોઈએ. મારો દેહ છોડતાં મને આજ એટલું કષ્ટ નથી થતું, જેટલું તને છોડી જતાં થાય છે. [આંખો લૂછે છે.] જા, બેટા! | ||
[બરાબર એ જ વખતે સિપાર દરવાજો તોડી ‘બાબા! બાબા!’ એવી ચીસો પાડતો દાખલ થાય છે અને પોતાના પિતાનું મસ્તક જોઈને મૂર્છા પામે છે.] | }} | ||
{{Ps | |||
|સિપાર : | |||
|બાબા! તમને છોડીને હું નથી જવાનો. | |||
}} | |||
{{Ps | |||
|દારા : | |||
|સિપાર! તેં તો આજ સુધી કદી પણ મારું કહેવું ઉથાપ્યું નથી — કદી પણ નહિ ને [આંખો લૂછે છે.] જા, બેટા! મારી છેલ્લી આજ્ઞા — બાબાની આજીજી કબૂલ રાખ. જા! | |||
}} | |||
{{Right|[સિપાર નીચે મોંએ ચાલ્યો જવા તૈયાર થાય છે.]}} | |||
{{Ps | |||
|દારા : | |||
|સિપાર! | |||
}} | |||
{{Right|[સિપાર પાછો ફરે છે.]}} | |||
{{Ps | |||
|દારા : | |||
|એક વાર છાતીએ ચાંપી લઉં. [હૈયે ચાંપે છે] ઓહ! — હવે જા, બેટા! | |||
}} | |||
{{Right|[સિપાર મંત્રમુગ્ધ જેવો નીચે મોંએ એક જલ્લાદની સાથે બીજા ઓરડામાં ચાલ્યો જાય છે.]}} | |||
{{Ps | |||
|દારા : | |||
|[ઊંચે નિહાળી છાતી પર હાથ રાખી] ઈશ્વર! પૂર્વ જન્મે એવું કયું ઘોર પાપ કર્યું, તું મેં! ઓહ, જવા દો, પતી ગયું. નાજીર, તારું કામ કર, ભાઈ! | |||
}} | |||
{{Ps | |||
|જીહન : | |||
|બાજુના ઓરડામાં લઈ જઈને પતાવી લાવો. આંહીં કરવાની જરૂર નથી. | |||
}} | |||
{{Right|[બન્ને જલ્લાદ દારાને લઈને ચાલ્યા જાય છે.]}} | |||
{{Ps | |||
|જીહન : | |||
|મારા જીવનદાતાની હત્યા નજરોનજર ક્યાં જોવી? એ — કુહાડીનો ધડાકો : એ — મૉતની ચિચિયારી. | |||
}} | |||
{{Right|[નેપથ્યમાં ઓ! ઓ! ઓ!]}} | |||
{{Ps | |||
|જીહન : | |||
|બસ, બધું ખતમ! | |||
}} | |||
{{Ps | |||
|સિપાર : | |||
|[બીજા ઓરડામાં] બાબા! બાબા! | |||
}} | |||
{{Right|[જલ્લાદો દારાનું માથું લઈને દાખલ થાય છે.]}} | |||
{{Ps | |||
|જીહન : | |||
|લાવો, માથું મને આપો. હું જ શહેનશાહની પાસે લઈ જઈશ. | |||
}} | |||
{{Right|[બરાબર એ જ વખતે સિપાર દરવાજો તોડી ‘બાબા! બાબા!’ એવી ચીસો પાડતો દાખલ થાય છે અને પોતાના પિતાનું મસ્તક જોઈને મૂર્છા પામે છે.] | |||
}} | |||