કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – હરીન્દ્ર દવે/૨૫. માધવ ક્યાંય નથી મધુવનમાં

૨૫. માધવ ક્યાંય નથી મધુવનમાં

ફૂલ કહે ભમરાને, ભમરો વાત વહે ગુંજનમાં :
                           માધવ, ક્યાંય નથી મધુવનમાં.
કાલિન્દીનાં જલ પર ઝૂકી
                  પૂછે કદંબડાળી,
યાદ તને બેસી અહીં વેણુ
                  વાતા’તા વનમાળી?
લહર વમળને કહે, વમળ એ વાત સ્મરે સ્પન્દનમાં :
                                    માધવ, ક્યાંય નથી મધુવનમાં.
કોઈ ન માગે દાણ
         કોઈની આણ ન વાટે ફરતી,
હવે કોઈ લજ્જાથી હસતાં
                  રાવ કદી ક્યાં કરતી!
નંદ કહે જશુમતીને, માતા વ્હાલ ઝરે લોચનમાં :
                           માધવ, ક્યાંય નથી મધુવનમાં.
શિર પર ગોરસમટુકી
                  મારી વાટ ન કેમે ખૂટી,
અબ લગ કંકર એક ન લાગ્યો,
                  ગયાં ભાગ્ય મુજ ફૂટી;
કાજળ કહે આંખોને, આંખો વાત વહે અંસુઅનમાં :
                           માધવ, ક્યાંય નથી મધુવનમાં.
૧૯૬૩

(ચાલ, વરસાદની મોસમ છે, પૃ. ૧૩૭-૧૩૮)