કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – માધવ રામાનુજ/૨૨. આવો: Difference between revisions

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
(Created page with "{{Heading|૨૨. આવો}}<br> <poem> ઘરે આવો પાછા, સમજણ લઈને સફરની ઘરે પાછા આવો; ગમગીન બનીને સફરને ન લંબાવો! પંથે ક્ષિતિજ ઢળતી જોઈ સતત અને સંભારીને સતત નમતી વેળ... અટકો! ન શું ફૉરી ઊઠે ઘર, ફળિયું ને ગામ સમણે? વ...")
 
No edit summary
 
(One intermediate revision by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
{{Heading|૨૨. આવો}}<br>
{{SetTitle}}
{{Heading|૨૨. આવો}}
<poem>
<poem>
ઘરે આવો પાછા, સમજણ લઈને સફરની
ઘરે આવો પાછા, સમજણ લઈને સફરની
Line 18: Line 19:
— ઊભી હું તો અગણિત યુગોથી અહીં રાહ જોતી!
— ઊભી હું તો અગણિત યુગોથી અહીં રાહ જોતી!
</poem>
</poem>
<br>
૧૯૭૦
૧૯૭૦
{{Right|(અંતરનું એકાંત, પૃ. ૯૪)}}<br>
{{Right|(અંતરનું એકાંત, પૃ. ૯૪)}}
<br>
{{HeaderNav2
|previous = ૨૧. એમ થાતું કે
|next = ૨૩. પછી
}}

Latest revision as of 05:19, 13 November 2022

૨૨. આવો

ઘરે આવો પાછા, સમજણ લઈને સફરની
ઘરે પાછા આવો; ગમગીન બનીને સફરને
ન લંબાવો! પંથે ક્ષિતિજ ઢળતી જોઈ સતત
અને સંભારીને સતત નમતી વેળ... અટકો!

ન શું ફૉરી ઊઠે ઘર, ફળિયું ને ગામ સમણે?
વસેલાં હૈયાંની નિકટ ધૂળિયા પંથ સીમના.
અને માળે બાંધ્યા કલરવભર્યું ખેતર ઊડે
નહીં શ્વાસે શ્વાસે – સ્મરણ બનીને? પંથ તમને
કદીયે ના ચીંધે નીરવ રવનું ગાન નભનુંઃ
અહીં શેઢે બેસી નિત નીરખતાં જે ભળકડે?
વળી સંધ્યાટાણે ધણ રણકતું ઝાલર સમું
વળે ખીલે પાછું... વિવશ ન કરે કોઈ તમને?

આવો ત્યારે કહીશ નહીંઃ આવો, પધારો અતિથિ!
— ઊભી હું તો અગણિત યુગોથી અહીં રાહ જોતી!


૧૯૭૦ (અંતરનું એકાંત, પૃ. ૯૪)