અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/પ્રિયકાન્ત મણિયાર/ગોરસ

કૃષ્ણ: ગોપી ઉતારો ગોરસની આ મટકી,
         શીદ લગાડી ચિતને એની ચટકી? — ગોપીo

         અમે તમારી વૃંદાવનમાં દીધી ધેનુ ચરાવી,
         મઢી દીધી શિંગડીઓ સોને, સેશમ ઝૂલ ભરાવી;
અણમૂલાં મહી મથુરા વેચો — વાત બધી તે ખટકી. — ગોપીo

ગોપી: જાવ જાદવા, જુઠ્ઠા! આવી રીતે દીપ સંકોરી,
         હૈડે રાખ્યાં અમ ગોરસને તમે ગયા તો ચોરી,
મન માન્યું એ મહી લીધું ને છેલ ગયા છો છટકી. — ગોપીo

કૃષ્ણ: મૂલ શું માગો એવું અરે આ લઈ લો મનની માલા,
         અમે ન લઈએ દાણ પછી તો શીદ વૃંદાવન વ્હાલાં!
બહુ બોલો તો અમ સંગાથે આજ થકી અમ કટકી. — ગોપીo

ગોપી: અરે સાંવરા! મનની મૂરત, તું જ અમારો રાગ;
         આવનજાવન જમુના જલમાં નાથ્યો ઝેરી નાગ,
મથુરા જાઉં? કે ગોકુલ રહું? આ અધવચ હું તો અટકી. — ગોપીo