12,365
edits
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{Poem2Open}} રોજ સાંજે કાકુ ઘરની બહાર નીકળી જતા એની નિન્નીને ખબર હતી. ઑફિસ...") |
(પ્રૂફ) |
||
(3 intermediate revisions by 2 users not shown) | |||
Line 1: | Line 1: | ||
{{SetTitle}} | |||
{{Heading|સાંજનો સમય | હિમાંશી શેલત}} | |||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
રોજ સાંજે કાકુ ઘરની બહાર નીકળી જતા એની નિન્નીને ખબર હતી. ઑફિસેથી આવે અને એકાદ કલાકમાં જ ઘરની બહાર નીકળી જાય. મમ્મા કાકુને કોઈ દિવસ પૂછે નહીં કે એ ક્યાં જાય છે. સાંજને સમયે ક્વચિત્ કોઈ વળી ઘેર મળવા આવી ચડે તો આવેલાને ઝટપટ વિદાય કરી દેવાની કાકુની ઉતાવળ સાવ ઉઘાડી પડી જાય. છતાં મમ્મા આ બાબત એકેય શબ્દ બોલે નહીં અને એક નિયમ પાછો કાકુ માટેય અફર. બધાએ સાંજે સાથે જ જમવાનું. સંદીપને આવતાં પાંચદસ મિનિટ આમતેમ થાય કદાચ, પણ કાકુ તો આઠમાં પાંચ મિનિટ બાકી હોય ત્યાં આવી જ રહે. | રોજ સાંજે કાકુ ઘરની બહાર નીકળી જતા એની નિન્નીને ખબર હતી. ઑફિસેથી આવે અને એકાદ કલાકમાં જ ઘરની બહાર નીકળી જાય. મમ્મા કાકુને કોઈ દિવસ પૂછે નહીં કે એ ક્યાં જાય છે. સાંજને સમયે ક્વચિત્ કોઈ વળી ઘેર મળવા આવી ચડે તો આવેલાને ઝટપટ વિદાય કરી દેવાની કાકુની ઉતાવળ સાવ ઉઘાડી પડી જાય. છતાં મમ્મા આ બાબત એકેય શબ્દ બોલે નહીં અને એક નિયમ પાછો કાકુ માટેય અફર. બધાએ સાંજે સાથે જ જમવાનું. સંદીપને આવતાં પાંચદસ મિનિટ આમતેમ થાય કદાચ, પણ કાકુ તો આઠમાં પાંચ મિનિટ બાકી હોય ત્યાં આવી જ રહે. | ||
Line 86: | Line 88: | ||
– અરે, નિન્ની! કેમ આમ એકાએક? કંઈ થયું? | – અરે, નિન્ની! કેમ આમ એકાએક? કંઈ થયું? | ||
– મંદાકિની આવી છે. | – મંદાકિની આવી છે. બધાં જ છે. તરત પાછાં જવાનાં છે. તમને મળવા જ રોકાઈ છે. ફોન તો બહુ કર્યા પણ લાગ્યા નહીં, મમ્માએ કીધું કે કાકુ આવશે થોડી વારમાં, પણ ઉતાવળ છે એટલે મને કહે કે… | ||
અહીં ધસી આવવા બદલ માફી માગવા જેવું બોલાતું જતું હતું એનું ભાન થતાં નિન્ની અટકી ગઈ. મમ્મા પર ને મંદાકિની પર દાઝ ચડી થોડી. | અહીં ધસી આવવા બદલ માફી માગવા જેવું બોલાતું જતું હતું એનું ભાન થતાં નિન્ની અટકી ગઈ. મમ્મા પર ને મંદાકિની પર દાઝ ચડી થોડી. | ||
Line 134: | Line 136: | ||
બગીચામાં વાંસના ઝુંડ પાસેના બાંકડા પર બેસી એણે મમ્માનો હાથ પોતાના હાથમાં લીધો. એ નાની હતી ત્યારે ઊંઘમાંય આમ જ પકડી રાખતી મમ્માનો હાથ, પણ ત્યારે એના બીજા હાથમાં કાકુની આંગળી જકડાયેલી રહેતી. | બગીચામાં વાંસના ઝુંડ પાસેના બાંકડા પર બેસી એણે મમ્માનો હાથ પોતાના હાથમાં લીધો. એ નાની હતી ત્યારે ઊંઘમાંય આમ જ પકડી રાખતી મમ્માનો હાથ, પણ ત્યારે એના બીજા હાથમાં કાકુની આંગળી જકડાયેલી રહેતી. | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
{{HeaderNav | |||
|previous=[[ગુજરાતી ટૂંકીવાર્તાસંપદા/હિમાંશી શેલત/બારણું|બારણું]] | |||
|next = [[ગુજરાતી ટૂંકીવાર્તાસંપદા/હિમાંશી શેલત/કિંમત|કિંમત]] | |||
}} |