31,397
edits
ગુજરાતી ટૂંકીવાર્તાસંપદા/ઇલા આરબ મહેતા/પાંખ: Difference between revisions
ગુજરાતી ટૂંકીવાર્તાસંપદા/ઇલા આરબ મહેતા/પાંખ (view source)
Revision as of 01:46, 3 September 2023
, 01:46, 3 September 2023પ્રૂફ
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{Poem2Open}} રાતના બારને ટકોરે ઘરનાં બારણાં ધડામ્ દઈને બંધ થયાં ને સોનલ બહ...") |
(પ્રૂફ) |
||
| (3 intermediate revisions by 2 users not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{SetTitle}} | |||
{{Heading|પાંખ | ઇલા આરબ મહેતા}} | |||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
રાતના બારને ટકોરે ઘરનાં બારણાં ધડામ્ દઈને બંધ થયાં ને સોનલ બહાર અંધકારમાં હડસેલાઈ ગઈ. | રાતના બારને ટકોરે ઘરનાં બારણાં ધડામ્ દઈને બંધ થયાં ને સોનલ બહાર અંધકારમાં હડસેલાઈ ગઈ. | ||
| Line 110: | Line 112: | ||
પણ રાકેશ ખરાબ રીતે હસતો રહ્યો. એ પ્રતિકાર કરતી હતી ને રાતના બારને ટકોરે ઘરનાં બારણાં ધડામ્ કરતાં બંધ થયાં ને સોનલ અંધકારમાં એકલી બહાર હડસેલાઈ ગઈ. | પણ રાકેશ ખરાબ રીતે હસતો રહ્યો. એ પ્રતિકાર કરતી હતી ને રાતના બારને ટકોરે ઘરનાં બારણાં ધડામ્ કરતાં બંધ થયાં ને સોનલ અંધકારમાં એકલી બહાર હડસેલાઈ ગઈ. | ||
* | <center>*</center> | ||
સોનલ ઘરના છજા પર બેસી હસતી હતી. એ બચી ગઈ હતી. એને પાંખો ફૂટી હતી. એ હવામાં ઊડી શકતી હતી. એ મુક્ત હતી. | સોનલ ઘરના છજા પર બેસી હસતી હતી. એ બચી ગઈ હતી. એને પાંખો ફૂટી હતી. એ હવામાં ઊડી શકતી હતી. એ મુક્ત હતી. | ||
| Line 162: | Line 164: | ||
વર્ષોને વજન નથી; હળવાં ફૂલ બની વહેતાં જાય છે, કાળસમંદર પર સોનલ ઘણી પોપ્યુલર છે. હવે ઘણા દોસ્તારો છે એને, ગાડીને સ્ટાર્ટ કરતાં એ હમેશ મોં મરડીને કહે છે. ‘બાય બાય રાકેશ.’ ને રાકેશ એને મોં વકાસી જોઈ રહે છે. | વર્ષોને વજન નથી; હળવાં ફૂલ બની વહેતાં જાય છે, કાળસમંદર પર સોનલ ઘણી પોપ્યુલર છે. હવે ઘણા દોસ્તારો છે એને, ગાડીને સ્ટાર્ટ કરતાં એ હમેશ મોં મરડીને કહે છે. ‘બાય બાય રાકેશ.’ ને રાકેશ એને મોં વકાસી જોઈ રહે છે. | ||
* | <center>*</center> | ||
સોનલની પૂરપાટ જતી ગાડી જાણે અવકાશમાંથી નીચે ગબડતી ગઈ… નીચે નીચે… | સોનલની પૂરપાટ જતી ગાડી જાણે અવકાશમાંથી નીચે ગબડતી ગઈ… નીચે નીચે… | ||
| Line 184: | Line 186: | ||
‘પછી શું બન્યું તે હું જાણું છું. હું જાણું છું.’ એને ચીસ તો પાડવી હતી. પણ ગળામાંથી અવાજ ન નીકળ્યો. પાંખ કપાઈ જતાં ઢગલો થઈ જમીન પર તૂટી પડતી કબૂતરી જેવી એ બિછાનામાં ઢગલો થઈ પડી રહી. | ‘પછી શું બન્યું તે હું જાણું છું. હું જાણું છું.’ એને ચીસ તો પાડવી હતી. પણ ગળામાંથી અવાજ ન નીકળ્યો. પાંખ કપાઈ જતાં ઢગલો થઈ જમીન પર તૂટી પડતી કબૂતરી જેવી એ બિછાનામાં ઢગલો થઈ પડી રહી. | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
{{HeaderNav | |||
|previous=[[ગુજરાતી ટૂંકીવાર્તાસંપદા/ઇલા આરબ મહેતા/પરીકથા|પરીકથા]] | |||
|next = [[ગુજરાતી ટૂંકીવાર્તાસંપદા/રજનીકુમાર પંડ્યા/સીનો|સીનો]] | |||
}} | |||