12,601
edits
ગુજરાતી ટૂંકીવાર્તાસંપદા/નાઝીર મનસૂરી/બોકાહો: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
ગુજરાતી ટૂંકીવાર્તાસંપદા/નાઝીર મનસૂરી/બોકાહો (view source)
Revision as of 02:29, 7 September 2023
, 02:29, 7 September 2023added photo
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
(added photo) |
||
| (2 intermediate revisions by 2 users not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{ | {{SetTitle}} | ||
{{Heading|નાઝીર મનસૂરી}} | |||
[[File:Nazir Mansuri.png|300px|center]] | |||
{{dhr}}{{page break|label=}}{{dhr}} | |||
{{Heading|બોકાહો | નાઝીર મનસૂરી}} | |||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
અષાઢના અંધારિયામાં વરસાદના ગોરંભાને કારણે વહેલી સાંજ પડી ગઈ હોય તેવું લાગતું હતું. ભાઠના તળમાં કોળીખારવા માછીમારોનાં છૂટાંછવાયાં ઘર. વાંસખપાટિયાંનાં બનેલાં ગારમાટીથી લીંપેલાંગૂંપેલાં વિલાયતી નળિયાં ચડાવેલાં. છૂટકતૂટક રાવણતાડિયા ને નારિયેળીઓ વચ્ચે ભાઠના સાવ છેવાડે ભેખડો તરફ પાનીનું ઘર. વાડા પાછળના સપાટ ભાગે રાવણતાડિયા ને નારિયેળીઓ. ખજૂરીઓનું ભાઠના રેતાળતળનું પાનીનું છએક વીઘાંનું ખેતર. કાંટાળા ભૂંગળા થોરિયાની વાડ લગોલગ લાગેલી ગડગડિયા પાણીની કોઠડી. ખેતરની આથમણા કોરની વાડ પાછળ ભાઠનાં કોતરોમાં મોજાં પછાડતાં રહેતાં. ચોમાસાના ટાણાના કારણે આખરાન જુવાળ પછી તો દરિયો વીફરી બેઠો હતો. ભાઠમાં પછડાતાં મેલાંઘેલાં મોજાંઓ ભખામ… ભળ… ભઉષ… છલાંગ… જેવો ઘોર રાતદિવસ ગાજતો. જુવાળના કારણે પછડાતાં મોજાંની વાછટ સતત ઊડતી ને બધું ધુમ્મસપડળ તળે ખોવાયેલું ખોવાયેલું લાગતું. આથમણી કોરની થોરિયાની વાડ ખારીઝેર જેવી વાછટના કારમે કાળી પડી ગઈ હતી… ચણોઠી ને ગળાના વેલાય બળીઝળી ગયેલા. | અષાઢના અંધારિયામાં વરસાદના ગોરંભાને કારણે વહેલી સાંજ પડી ગઈ હોય તેવું લાગતું હતું. ભાઠના તળમાં કોળીખારવા માછીમારોનાં છૂટાંછવાયાં ઘર. વાંસખપાટિયાંનાં બનેલાં ગારમાટીથી લીંપેલાંગૂંપેલાં વિલાયતી નળિયાં ચડાવેલાં. છૂટકતૂટક રાવણતાડિયા ને નારિયેળીઓ વચ્ચે ભાઠના સાવ છેવાડે ભેખડો તરફ પાનીનું ઘર. વાડા પાછળના સપાટ ભાગે રાવણતાડિયા ને નારિયેળીઓ. ખજૂરીઓનું ભાઠના રેતાળતળનું પાનીનું છએક વીઘાંનું ખેતર. કાંટાળા ભૂંગળા થોરિયાની વાડ લગોલગ લાગેલી ગડગડિયા પાણીની કોઠડી. ખેતરની આથમણા કોરની વાડ પાછળ ભાઠનાં કોતરોમાં મોજાં પછાડતાં રહેતાં. ચોમાસાના ટાણાના કારણે આખરાન જુવાળ પછી તો દરિયો વીફરી બેઠો હતો. ભાઠમાં પછડાતાં મેલાંઘેલાં મોજાંઓ ભખામ… ભળ… ભઉષ… છલાંગ… જેવો ઘોર રાતદિવસ ગાજતો. જુવાળના કારણે પછડાતાં મોજાંની વાછટ સતત ઊડતી ને બધું ધુમ્મસપડળ તળે ખોવાયેલું ખોવાયેલું લાગતું. આથમણી કોરની થોરિયાની વાડ ખારીઝેર જેવી વાછટના કારમે કાળી પડી ગઈ હતી… ચણોઠી ને ગળાના વેલાય બળીઝળી ગયેલા. | ||
| Line 53: | Line 58: | ||
{{Right|''(‘પરબ’, ૧૯૯૮માંથી)''}} | {{Right|''(‘પરબ’, ૧૯૯૮માંથી)''}} | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
{{HeaderNav | |||
|previous=[[ગુજરાતી ટૂંકીવાર્તાસંપદા/મોના પાત્રાવાલા/રાની બીલાડો|રાની બીલાડો]] | |||
|next = [[ગુજરાતી ટૂંકીવાર્તાસંપદા/અઝીઝ ટંકારવી/વાવાઝોડું|વાવાઝોડું]] | |||
}} | |||