કંદમૂળ/ચોરી લીધેલાં જીવન

ચોરી લીધેલાં જીવન

મૃત માદાઓનાં સ્તનો ચૂસી રહ્યાં છે
નવજાત શિશુઓ.
શિશુઓનાં મોંમાંથી ટપકતાં
દૂધનાં ટીપાં
જમીન પર જામે છે બરફ થઈને.
જમીન પીગળે છે ઊંડે ઊંડે,
અને નવજાત શિશુઓના ચહેરા પર
ફરકે છે એક સ્મિત.
ચોરી લીધેલાં જીવન વેંઢારતાં આ શિશુઓ
મોટાં થાય છે,
રોજ, દરરોજ.
તેમનાં વિકસી રહેલાં શરીર
વિહ્વળ બનાવે છે
જમીનને ઊંડે ઊંડે.
સાદ કરે છે જમીન,
ભોંય તળેથી
અને અંતે,
એ વિકસિત શરીરો પણ ઓગળે છે જમીનમાં
તાજા, કણીદાર, શુદ્ધ ઘીની સુગંધ
ફરી વળે છે સર્વત્ર, સ્મશાનગૃહમાં.
મૃત માદાઓના ચહેરા પર
ફરકે છે એક સ્મિત.
જમીન ભરખી લે છે અંતે,
તમામ ચોરી લીધેલાં જીવન.