છોળ/ચોંટિયા: Difference between revisions

From Ekatra Wiki
Jump to navigation Jump to search
(+1)
 
No edit summary
 
Line 7: Line 7:
<poem>
<poem>
ખુલ્લા નવાણના વાંભ ઊંચા જાળિયાની
ખુલ્લા નવાણના વાંભ ઊંચા જાળિયાની
                {{Gap}}આડશમાં કરતી અંઘોળ,
            {{Gap|1em}}આડશમાં કરતી અંઘોળ,
નફ્ફટ ડોકાય મ્હાંય તડકો અધૂકડો
નફ્ફટ ડોકાય મ્હાંય તડકો અધૂકડો
                {{Gap}}શુંયે તે શોધવાને ડોળ?!
                {{Gap|1em}}શુંયે તે શોધવાને ડોળ?!


                {{Gap}}ચોળી અરીઠડા ઉતાર્યો મેલ ને
                {{Gap|1em}}ચોળી અરીઠડા ઉતાર્યો મેલ ને
                                {{Gap|3em}}ભૂતડાને કીધાં સુંવાળાં
                                {{Gap|3em}}ભૂતડાને કીધાં સુંવાળાં
નીતરતે અંગ હવે દોઉ હાથ ઝાલીને
નીતરતે અંગ હવે દોઉ હાથ ઝાલીને
                {{Gap}}ઝાપટું હું લાંબા મોવાળા,
                {{Gap|1em}}ઝાપટું હું લાંબા મોવાળા,
ઊડે ઝીણેરી કાંઈ શ્રાવણની ઝરમર શી
ઊડે ઝીણેરી કાંઈ શ્રાવણની ઝરમર શી
                {{Gap}}છાંટ્યું રળિયાત ચહું ઓર!
                {{Gap|1em}}છાંટ્યું રળિયાત ચહું ઓર!


ખુલ્લા નવાણના વાંભ ઊંચા જાળિયાની
ખુલ્લા નવાણના વાંભ ઊંચા જાળિયાની
                {{Gap}}આડશમાં કરતી અંઘોળ…
                {{Gap|1em}}આડશમાં કરતી અંઘોળ…


વંડી છેવાડના જાંબુડિયા વંન થકી
વંડી છેવાડના જાંબુડિયા વંન થકી
                {{Gap}}સૂડાની ઊઠે ભરમાર
                {{Gap|1em}}સૂડાની ઊઠે ભરમાર
ઝાળ ખણે ચોંટિયાં ખરતાં ઉઘાડે અંગ
ઝાળ ખણે ચોંટિયાં ખરતાં ઉઘાડે અંગ
                {{Gap}}ટહુકાં તીખાં તે વારવાર!
                {{Gap|1em}}ટહુકાં તીખાં તે વારવાર!
કીડા-મંકોડિયા તો ખંખેર્યાં જાય હાય
કીડા-મંકોડિયા તો ખંખેર્યાં જાય હાય
                {{Gap}}સાવ જે અદીઠ એ શેં લોલ?!
                {{Gap|1em}}સાવ જે અદીઠ એ શેં લોલ?!


ખુલ્લા નવાણના વાંભ ઊંચા જાળિયાની
ખુલ્લા નવાણના વાંભ ઊંચા જાળિયાની
                {{Gap}}આડશમાં કરતી અંઘોળ…
                {{Gap|1em}}આડશમાં કરતી અંઘોળ…


૧૯૯૨
૧૯૯૨

Latest revision as of 00:30, 29 April 2024


ચોંટિયા


ખુલ્લા નવાણના વાંભ ઊંચા જાળિયાની
            આડશમાં કરતી અંઘોળ,
નફ્ફટ ડોકાય મ્હાંય તડકો અધૂકડો
                શુંયે તે શોધવાને ડોળ?!

                ચોળી અરીઠડા ઉતાર્યો મેલ ને
                                ભૂતડાને કીધાં સુંવાળાં
નીતરતે અંગ હવે દોઉ હાથ ઝાલીને
                ઝાપટું હું લાંબા મોવાળા,
ઊડે ઝીણેરી કાંઈ શ્રાવણની ઝરમર શી
                છાંટ્યું રળિયાત ચહું ઓર!

ખુલ્લા નવાણના વાંભ ઊંચા જાળિયાની
                આડશમાં કરતી અંઘોળ…

વંડી છેવાડના જાંબુડિયા વંન થકી
                સૂડાની ઊઠે ભરમાર
ઝાળ ખણે ચોંટિયાં ખરતાં ઉઘાડે અંગ
                ટહુકાં તીખાં તે વારવાર!
કીડા-મંકોડિયા તો ખંખેર્યાં જાય હાય
                સાવ જે અદીઠ એ શેં લોલ?!

ખુલ્લા નવાણના વાંભ ઊંચા જાળિયાની
                આડશમાં કરતી અંઘોળ…

૧૯૯૨