કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – મનુભાઈ ત્રિવેદી/સૂણો રે સુરતા

૧૪. સૂણો રે સુરતા

અમે રે માટી કેરાં કૂલડાં,
⁠ તમે રે પાણી કેરી ધાર,
પાક્યાં રે હશું તો તમને ઝીલશું,
⁠ કાચેરાં લજવશું સંસાર.
⁠ સૂણો રે સૂણો રે સુરતા,
સોહવીએ આ માનવનો અવતાર જી.
અમે રે વગડાઉ વનના વાયરા,
⁠ તમે રે ફૂલડાંની સુગંધ,
ન્યારા રે હશું તો જાશું થાનકે,
⁠ ખેરવશું નહિ અધવચ પંથ;
⁠ સૂણો રે સૂણો રે સુરતા,
સોહવીએ આ માનવ-મનખા-બંધ જી.
તમે રે નખલી છો મારા નાથની,
⁠ અમે રે તંબૂર કેરા તાર,
સ્વર જો સુહાગી ઊઠે ધન્ય તો,
⁠ નહીંતર વૃથા અમ ઝણકાર;
⁠ સૂણો રે સૂણો રે સુરતા,
સોહવીએ આ ચેતનનો અવતાર જી.
અમે રે અંધારા ઘરનું કોડિયું,
⁠ તમે છો જ્યોતિવાળી વાટ,
તેલ છે અજરામર મારા નાથનું,
⁠ હળીમળી ઉજાળીએ ઘાટ;
⁠ સૂણો રે સૂણો રે સુરતા,
સોહવીએ આ વિશ્વંભરનો પાટ જી.

⁠(રામરસ, પૃ. ૫૭)