31,395
edits
(+1) |
(+1) |
||
| Line 13: | Line 13: | ||
હવે | હવે | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
{{Block center|<poem>સપનાને લાગ્યો છે આછેરો થાક | {{Block center|'''<poem>સપનાને લાગ્યો છે આછેરો થાક | ||
મારાં સપનાં કેમ નહીં જંપો જરાક</poem>}} | મારાં સપનાં કેમ નહીં જંપો જરાક</poem>'''}} | ||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
તો બીજી રચનાઓમાં : | તો બીજી રચનાઓમાં : | ||
| Line 34: | Line 34: | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
{{Block center|<poem>“મારી પળેપળનાં દહન, વમળનાં વન... એકલતા...”</poem>}} | {{Block center|'''<poem>“મારી પળેપળનાં દહન, વમળનાં વન... એકલતા...”</poem>'''}} | ||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
| Line 42: | Line 42: | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
{{Block center|<poem>જે સમેટ્યા શ્વાસ તે કાંટા હતા.</poem>}} | {{Block center|'''<poem>જે સમેટ્યા શ્વાસ તે કાંટા હતા.</poem>'''}} | ||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
આ ગઝલમાં અને અન્યત્ર કાંટાના કલ્પનનો ઉપયોગ તેમણે કર્યો છે. ‘કાંટા’ની વેદના વિશિષ્ટ છે, એ એકસામટી ભોગવાતી નથી, ચાલુ એનો ખટકો પીડ્યા કરે છે. પણ આ પંક્તિમાં તો કવિ શ્વાસને જ કાંટારૂપે વર્ણવે છે એમાં વેદનાની પરાકોટિ સિદ્ધ થાય છે, | આ ગઝલમાં અને અન્યત્ર કાંટાના કલ્પનનો ઉપયોગ તેમણે કર્યો છે. ‘કાંટા’ની વેદના વિશિષ્ટ છે, એ એકસામટી ભોગવાતી નથી, ચાલુ એનો ખટકો પીડ્યા કરે છે. પણ આ પંક્તિમાં તો કવિ શ્વાસને જ કાંટારૂપે વર્ણવે છે એમાં વેદનાની પરાકોટિ સિદ્ધ થાય છે, | ||