અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/કરસનદાસ લુહાર/ટેકરીને: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|ટેકરીને|કરસનદાસ લુહાર}} <poem> ઊભી થા આળસુની પીર અલી ટેકરી! :: ચા...") |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 7: | Line 7: | ||
પોરો ખાવાને ભલે બેઠો પવન | પોરો ખાવાને ભલે બેઠો પવન | ||
:: ઊઠ, લ્હેરખીની જેમ બેઉ ભમીએ! | :: ઊઠ, લ્હેરખીની જેમ બેઉ ભમીએ! | ||
ખંખેરી નાખ તારો બેઠાડુ થાક, | ખંખેરી નાખ તારો બેઠાડુ થાક, | ||
:: નાખ પથ્થરની સાંકળોને તોડી, | :: નાખ પથ્થરની સાંકળોને તોડી, | ||
| Line 15: | Line 16: | ||
:: ચાલ, રણવગડે ભીનું ઘમઘમીએ! | :: ચાલ, રણવગડે ભીનું ઘમઘમીએ! | ||
::::: — ઊભી થા. | ::::: — ઊભી થા. | ||
તું કહે તો વાયુ થઈ ડાળી પર બેસું | તું કહે તો વાયુ થઈ ડાળી પર બેસું | ||
:: ને મર્મરનું જંતર હું છેડું : | :: ને મર્મરનું જંતર હું છેડું : | ||
Revision as of 09:37, 17 July 2021
ટેકરીને
કરસનદાસ લુહાર
ઊભી થા આળસુની પીર અલી ટેકરી!
ચાલ, હવે ઝાલકોદા’ રમીએ;
પોરો ખાવાને ભલે બેઠો પવન
ઊઠ, લ્હેરખીની જેમ બેઉ ભમીએ!
ખંખેરી નાખ તારો બેઠાડુ થાક,
નાખ પથ્થરની સાંકળોને તોડી,
ઘાસલ મેદાનોમાં એવું કંઈ દોડ,
અરે એવું કૈં દોડ,
સરે લીલાછમ દરિયામાં હોડી!
ઝરણાંના ઘૂઘરાઓ પગમાં બાંધીને
ચાલ, રણવગડે ભીનું ઘમઘમીએ!
— ઊભી થા.
તું કહે તો વાયુ થઈ ડાળી પર બેસું
ને મર્મરનું જંતર હું છેડું :
ઊભે વરસાદ તારે હોય જો પલળવું તો
આખો આષાઢ તને રેડું,
સૂરજ ફેંકે છે કૂણાં કિરણોનાં તીર
ચાલ, સામી છાતીથી એને ખમીએ!
— ઊભી થા.
(અમર ગીતો, સંપા. ચંદ્રકાન્ત શેઠ, ૨૦૦૦, પૃ. ૨૪-૨૫)