અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/રાજેન્દ્ર શાહ/આવડ્યું એનો અરથ (વનવાસીનું ગીત: ૪): Difference between revisions
HardikSoni (talk | contribs) (Created page with "<poem> કાંચળી જોઈને કાયર ભાગે ને મૌવર માંડે મરદ, સાત પાતાળનાં ભોંયરાં ભ...") |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
(One intermediate revision by one other user not shown) | |||
Line 1: | Line 1: | ||
{{SetTitle}} | |||
{{Heading|આવડ્યું એનો અરથ (વનવાસીનું ગીત: ૪)|રાજેન્દ્ર શાહ}} | |||
<poem> | <poem> | ||
કાંચળી જોઈને કાયર ભાગે ને મૌવર માંડે મરદ, | કાંચળી જોઈને કાયર ભાગે ને મૌવર માંડે મરદ, | ||
Line 18: | Line 21: | ||
{{Right|(સંકલિત કવિતા, પૃ. ૩૦૯-૩૧૦)}} | {{Right|(સંકલિત કવિતા, પૃ. ૩૦૯-૩૧૦)}} | ||
</poem> | </poem> | ||
{{HeaderNav2 | |||
|previous = શાંત કોલાહલ | |||
|next = કેવડિયાનો કાંટો (વનવાસીનું ગીત: ૯) | |||
}} |
Latest revision as of 07:42, 21 October 2021
આવડ્યું એનો અરથ (વનવાસીનું ગીત: ૪)
રાજેન્દ્ર શાહ
કાંચળી જોઈને કાયર ભાગે ને મૌવર માંડે મરદ,
સાત પાતાળનાં ભોંયરાં ભેદીને આવતી નાગણ
રાગનું એનેય દરદ… કાંચળી.
વાંસમાં ઘેરાય વાયરો, ન્યાંથી
ઊપને મધુર વૅણ,
નૅણ-લુભામણ રૂપની રે તંઈ
ડોલતી રમે ફેણ;
આપણી સામે ચાલ જેવી, હોય આપણી તેવી મરડ… કાંચળી.
ઊજળો દ્હાડો હોય કાળો અંધાર
ચારેગમ મોતની ડણક,
આપણોયે ટંકાર બોલે ઈમ
રાખીએ તાણી તીરની પણછ;
દાવ ચૂક્યાનું કામ નહીં, અહીં આવડ્યું એનો અરથ… કાંચળી.
(સંકલિત કવિતા, પૃ. ૩૦૯-૩૧૦)