અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/પ્રવીણ દરજી/તણખલું: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|તણખલું|પ્રવીણ દરજી}} <poem> ::::::તણખાય ડુંગર જો તણખે તણખલું મલકા...") |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
| (One intermediate revision by one other user not shown) | |||
| Line 4: | Line 4: | ||
<poem> | <poem> | ||
::::::તણખાય ડુંગર જો તણખે તણખલું | ::::::તણખાય ડુંગર જો તણખે તણખલું | ||
મલકાય જંગલ જો મલકે તણખલું. | ::::::મલકાય જંગલ જો મલકે તણખલું. | ||
કદી આભની ખોજ કરતું તણખલું | ::::::કદી આભની ખોજ કરતું તણખલું | ||
કદી તાગતું સારો દરિયો તણખલું. | ::::::કદી તાગતું સારો દરિયો તણખલું. | ||
ઊંચકો તો ઊંચકાય રમતાં તણખલું | ::::::ઊંચકો તો ઊંચકાય રમતાં તણખલું | ||
ફૂંકો તો ફૂંકાય હસતાં તણખલું. | ::::::ફૂંકો તો ફૂંકાય હસતાં તણખલું. | ||
કિરણોને કણકણમાં વેરે તણખલું | ::::::કિરણોને કણકણમાં વેરે તણખલું | ||
શબનમને બાઝીને ચૂમે તણખલું. | ::::::શબનમને બાઝીને ચૂમે તણખલું. | ||
હવામાં ઝકોરે કદી ઠાઠમાઠે | ::::::હવામાં ઝકોરે કદી ઠાઠમાઠે | ||
કદી જીર્ણ મંદિરની પાટે તણખલું. | ::::::કદી જીર્ણ મંદિરની પાટે તણખલું. | ||
ઝૂમે કણ્વના મૃગચર્મે તણખલું | ::::::ઝૂમે કણ્વના મૃગચર્મે તણખલું | ||
ઝૂલે રેશમી પાંપણો પર તણખલું. | ::::::ઝૂલે રેશમી પાંપણો પર તણખલું. | ||
ભરી મહેફિલોમાં કૂદતું તણખલું | ::::::ભરી મહેફિલોમાં કૂદતું તણખલું | ||
મૈયતમાં મૂંગું ઝૂરતું તણખલું. | ::::::મૈયતમાં મૂંગું ઝૂરતું તણખલું. | ||
નજર માંડી એને ઉવેખી જુઓ તો | ::::::નજર માંડી એને ઉવેખી જુઓ તો | ||
સમજશો તીખું તાતું કેવું તણખલું! | ::::::સમજશો તીખું તાતું કેવું તણખલું! | ||
કિનારે રહી પગ પખાળે તણખલું, | ::::::કિનારે રહી પગ પખાળે તણખલું, | ||
પડે અગ્નિમાં પણ મઝેથી તણખલું. | ::::::પડે અગ્નિમાં પણ મઝેથી તણખલું. | ||
કદી સાપનું દર કે જોગીની ગુફા | ::::::કદી સાપનું દર કે જોગીની ગુફા | ||
કદી ચકલીની ચાંચે ફરતું તણખલું. | ::::::કદી ચકલીની ચાંચે ફરતું તણખલું. | ||
ભલે તોલ એનો ન કશો લોકને મન | ::::::ભલે તોલ એનો ન કશો લોકને મન | ||
મમતામાં જીતે ડુંગરને તણખલું. | ::::::મમતામાં જીતે ડુંગરને તણખલું. | ||
‘શાયર’ ન એને જવાની કે ઘડપણ | ::::::‘શાયર’ ન એને જવાની કે ઘડપણ | ||
ધબકતું સતત એ લગન છે તણખલું. | ::::::ધબકતું સતત એ લગન છે તણખલું. | ||
</poem> | </poem> | ||
{{HeaderNav2 | |||
|previous =ક્યાંકથી | |||
|next =નર્યો એંઠવાડ | |||
}} | |||
Latest revision as of 12:21, 27 October 2021
તણખલું
પ્રવીણ દરજી
તણખાય ડુંગર જો તણખે તણખલું
મલકાય જંગલ જો મલકે તણખલું.
કદી આભની ખોજ કરતું તણખલું
કદી તાગતું સારો દરિયો તણખલું.
ઊંચકો તો ઊંચકાય રમતાં તણખલું
ફૂંકો તો ફૂંકાય હસતાં તણખલું.
કિરણોને કણકણમાં વેરે તણખલું
શબનમને બાઝીને ચૂમે તણખલું.
હવામાં ઝકોરે કદી ઠાઠમાઠે
કદી જીર્ણ મંદિરની પાટે તણખલું.
ઝૂમે કણ્વના મૃગચર્મે તણખલું
ઝૂલે રેશમી પાંપણો પર તણખલું.
ભરી મહેફિલોમાં કૂદતું તણખલું
મૈયતમાં મૂંગું ઝૂરતું તણખલું.
નજર માંડી એને ઉવેખી જુઓ તો
સમજશો તીખું તાતું કેવું તણખલું!
કિનારે રહી પગ પખાળે તણખલું,
પડે અગ્નિમાં પણ મઝેથી તણખલું.
કદી સાપનું દર કે જોગીની ગુફા
કદી ચકલીની ચાંચે ફરતું તણખલું.
ભલે તોલ એનો ન કશો લોકને મન
મમતામાં જીતે ડુંગરને તણખલું.
‘શાયર’ ન એને જવાની કે ઘડપણ
ધબકતું સતત એ લગન છે તણખલું.