અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/ઘનશ્યામ ઠક્કર/— (હજી કૈં યાદની...): Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|— (હજી કૈં યાદની...)| ઘનશ્યામ ઠક્કર}} <poem> ::::::::::::હજી કૈં યાદની લા...") |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
| (One intermediate revision by one other user not shown) | |||
| Line 4: | Line 4: | ||
<poem> | <poem> | ||
::::::::::::હજી કૈં યાદની લાશો સડે છે વિસ્મરણ ઓથે, | ::::::::::::હજી કૈં યાદની લાશો સડે છે વિસ્મરણ ઓથે, | ||
ઘવાયેલાં સપન જ્યાં તરફડે છે જાગરણ ઓથે. | ::::::::::::ઘવાયેલાં સપન જ્યાં તરફડે છે જાગરણ ઓથે. | ||
હવે અંધારઓથે તેજનાં સ્વપ્નો રચી લઉં છું, | ::::::::::::હવે અંધારઓથે તેજનાં સ્વપ્નો રચી લઉં છું, | ||
પહેલાં વારતા અંધારની લખતો કિરણ ઓથે. | ::::::::::::પહેલાં વારતા અંધારની લખતો કિરણ ઓથે. | ||
જુઓ, રસ્તા બધા હાંફી ગયા મારા પ્રવાસોથી, | ::::::::::::જુઓ, રસ્તા બધા હાંફી ગયા મારા પ્રવાસોથી, | ||
રહી બાકી મજલ દાટું હવે તેથી ચરણ ઓથે. | ::::::::::::રહી બાકી મજલ દાટું હવે તેથી ચરણ ઓથે. | ||
પહેલાં ચોતરફ કાજળની દીવાલો ચણી લે છે, | ::::::::::::પહેલાં ચોતરફ કાજળની દીવાલો ચણી લે છે, | ||
પછી પી જાય છે ફાનસ પ્રકાશો ખુદના ઓથે. | ::::::::::::પછી પી જાય છે ફાનસ પ્રકાશો ખુદના ઓથે. | ||
નવું કૈં પામવાના લોભમાં જે છેદતો ચાલ્યો, | ::::::::::::નવું કૈં પામવાના લોભમાં જે છેદતો ચાલ્યો, | ||
નવાં બસ આવરણ પામ્યો, પુરાણાં આવરણ ઓથે. | ::::::::::::નવાં બસ આવરણ પામ્યો, પુરાણાં આવરણ ઓથે. | ||
ફરીથી જન્મ લેવાની મને શિક્ષા મળી એથી, | ::::::::::::ફરીથી જન્મ લેવાની મને શિક્ષા મળી એથી, | ||
રચ્યું’તું જિંદગીનું કાવ્ય મેં બેસી મરણ ઓથે. | ::::::::::::રચ્યું’તું જિંદગીનું કાવ્ય મેં બેસી મરણ ઓથે. | ||
</poem> | </poem> | ||
{{HeaderNav | |||
|previous=[[અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/સાહિલ પરમાર /શહેરમાં | શહેરમાં]] | રહ્યાં ફરતાં તૃપ્તિની આશ લઈ અમે ઝાંઝવાના]] | |||
|next=[[ અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/ઘનશ્યામ ઠક્કર/ક્યાં સુધી | ક્યાં સુધી]] | શક્યતા દ્વારની સાંકળ બનીશું ક્યાં સુધી? ]] | |||
}} | |||
Latest revision as of 12:54, 27 October 2021
— (હજી કૈં યાદની...)
ઘનશ્યામ ઠક્કર
હજી કૈં યાદની લાશો સડે છે વિસ્મરણ ઓથે,
ઘવાયેલાં સપન જ્યાં તરફડે છે જાગરણ ઓથે.
હવે અંધારઓથે તેજનાં સ્વપ્નો રચી લઉં છું,
પહેલાં વારતા અંધારની લખતો કિરણ ઓથે.
જુઓ, રસ્તા બધા હાંફી ગયા મારા પ્રવાસોથી,
રહી બાકી મજલ દાટું હવે તેથી ચરણ ઓથે.
પહેલાં ચોતરફ કાજળની દીવાલો ચણી લે છે,
પછી પી જાય છે ફાનસ પ્રકાશો ખુદના ઓથે.
નવું કૈં પામવાના લોભમાં જે છેદતો ચાલ્યો,
નવાં બસ આવરણ પામ્યો, પુરાણાં આવરણ ઓથે.
ફરીથી જન્મ લેવાની મને શિક્ષા મળી એથી,
રચ્યું’તું જિંદગીનું કાવ્ય મેં બેસી મરણ ઓથે.